Skip to main content

Full text of "De holothuriis"

See other formats 


HARVARD UNIVERSITY 


LIBRARY 


OF THE 


MUSEUM OF COMPARATIVE ZOÓLOGY 


DE 


HOLOTHURIIS. 


IDISSEBavguo muaAUGUEBAMBIS 


QUAM 


UT SUMMI 
IN MEDICINA ET CHIRURGIA HONORES 
RITE SIBI CONCEDANTUR 
DIE 1X. NOFEMBRIS 4. M.DCCCXXXIII 


PUBLICE DEFENSURUS EST 


AUCTOR' -4- 
Á O0 c 


Q 9I1LhlIBJAEU PInhIiDBànioctUJ; 14180 


STUTTGARDIENSIS. 


TURICI, 
TYPIS GESSNERIANIS. 


hos" 


JR GEI m b 
£& TUS dU Dog y Dt & MR druide M B. 


Le rng iot d 1.5 
: A E ^ 
» i LA Jam 2 1 3 un 


, er * A. 
LI 
s s 
* 
fs PT 1 | d ; j Hd 
( d E 
e d ies 
PS MCZ LIBRARY. a Éí- 
|... HARVARD UNIV : 
EN. "^ ROVER MAUSA . fH 


VIRO 


PRAECLARISSIMO GENEROSISSIMO 


&à 0l! Gito IIR I À9GISR 


HIST. NAT. PROF. 


AWVUNOELO*SUO' ATQUE MAGASTRO 


HASCE LITTERARUM PRIMITIAS 


GRATA PIAQUE MENTE CONSECRAT 


AUCTOR. 


"S q LU : "u | 
D LUE. avit 

pipes | à . * 

OI Tét9 AW SROTA CO d? 9 » T 


rg 


Cogr mme ven 
El 


0 
LE CEMIUL"IECUE 
» , n 


SUL , 


P"R A EB ACUE sDo0. 


Professor ScmorNLEIN, veneratissimus meus magister, pro summa, qua litteris 
operam dantibus subvenit humanitate, ex pulcherrima sua rerum naturalium 
collectione, a Doctore Besel ex insula Celebes missa, disquirendas mihi dedit per- 
multas holothurias in usum dissertationis meae inauguralis. Quanquam perpaucas 
tantum descriptarum holothuriarum species ipse vidi, nec ullam viventem obser- 
vavi, quanquam temporis praeterea et nonnullorum librorum defectus mihi inter- 
venit, nihilominus Monographiae totius generis formam dedi huic opusculo. Hoc 
enim modo optime locum, quem hae novae species in systemate teneant, signi- 
ficari, et adnotationes meas anatomicas et physiologicas organico quodam nexu 
coniungi posse credebam. —  Magnitudinem et colorem novarum, quas ego de- 
scripsi, specierum spiritu vini aliquantum. dubium redditum esse, his simul 
admonuerim. 

Publice gratias agens Professoribus celeberrimis, ScuoExrgiN, Oxkex et Scursz, 
qui summa in scribendo hoc opusculo mihi subvenerunt benignitate, lectoris 


benevolentiae ac clementiae commendo hanc dissertationem inauguralem. 


Scriptorum citatorum perlustratio. 


Aldrovandi Historia naturalis. Vol. 14. ab anno 1599 usque ad annum .16jo edita. 
(Aldrov. ipse iam anno 1605 mortuus est.) 

Aristoteles ed. Schneider. 

Bellonius (Petrus) de Aquatilibus Libri II. Paris 1553. 

Bohadsch. De quibusdam animalibus marinis. Dresd, 1761. 

Cha misso, Ac. nat., Cur. X, pag. 1. fab, XXV. 

Columna (Fabius) Aquatilium et terrestrium aliquot animalium aliarumque naturalium 
rerum observationes. n. 1616. 

Cuvier. Le régne animal. Nouv, éd. 1830 (la premiere édition 1817). 

Eschholz. Zoolog. Atlas, enthaltend Abbildungen und Beschreibungen neuer Thicr- 
arten, wáührend des Flott-Kapitains v. Kotzebue 2ter Reise um die Welt in den Jahren 
1023— 26. Berlin 1829. 

(Otho) Fabricius Fauna Groenlandica. Copenhag. et Leipz. 1790. 

Forskal. Descript. animalium, quae in itinere orientali observavit P. Forsk. Post 
mortem auctoris edidit Niebuhr, Hauniae 1775. 

Gartner. Conf. desc. spec. 

Gmelin. Carolia Linné systema naturae. Ed. XIII ann. 1788. 

Goldfuss. Handbuch der Zoologie. Nürnberg 1820. 

Gunner. Natus ann. 1718, mort. ann. 1772 conf, Stockholm. Abhandl. 

Lamark. Histoire naturelle des animaux sans vertébres. Paris 1016. 

Lesson centurie zoologique. Par. 183o. 

Linnaeus. Systema naturae. ed. X. 1757. ed. XIT. 1766. 

Leukart, Conf, l1sis 1821. 

Müller. Zoologia danica, 1708 et 89. Zoologiae danicae prodrom. Hauniae 1776. 

Oken. Lehrbuch der Naturgeschichte, T. Ill. Zoologie. 1815. 

Pallas. Miscellanea zoologica. 1766. 

Pennant. British Zoology. 1777. 

Aondcelet. Libri de piscibus. 15354. 

Rüppel. Atlas zu seiner Reise im nórdlichen Afrika. Herausgegeben von der Senken- 
bergischen naturforschenden Gesellschaft, Fraukf. 192f. 

Schweigger. Handbuch der Naturgeschichte dcr skeletlosen ungegliederten Thiere. 
Leipz. 1820. 

'Tiedemann. áAnatomic der Róhren- Holothurie, des poimeranzenfarbigen Seesterns und 


Steinigels, Landshut 1816, 


- 


Kooks 1. 


DE HOLOTHURIARUM NOMINE ET PRIMIS 
SCRIPTORIDUS. 


Horothurii nomen, quod etiam Holuthurion, Haiolothurion in quibusdam scribitur codd., iam 
ab Aristotele usurpatur, Illum autem nostrum Holothuriarum genus hoc nomine amplecti, 
haud credo. Quae enim in mari mediterraneo inveniuntur Holothuriae, omnes satis perfecta 
habent organa locomotoria, et Aristotcles quo loco de fixis et de liberis agit bestiis 
marinis, , multas invenio *, inquit, , quae quanquam non adhaerescunt, non moventur tamen, 
quales ostreae sunt, et quae holothuria nominant." Alio loco, holothuriis parum dilferre a 
spougiis, dicit, eo, quod solutae sint; nil enim sentire, plantarum instar ex humo excisa- 
rum; quem locum (cf. Arist. de part. IV, 5) secutus esse videtur Plinius, si quidem dicit: 
multis eadem: natura, quae frutici, ut holothuriis etc. Utroque inter se comparato loco, vere- 
tillum potius hoc nomine dictum existimo. Veretilla enim quamvis polypos natantes appcl- 
laverit Cuvier, tamen Professor Rapp, qui diligentissimis in Norwcegia ct ltalia institutis 
disquisitionibus de Zoophytorum naturae descriptione optime meruit, se nunquam non 
eodem sitas loco invenisse dicit pennatulas, quarum ad familiam veretilla adscribenda 
sunt. (uid igitur rectius appellares bestiam non adhaerentem, nec tamen loco se moven- 
tem , frutici non imparem, quam veretillum quoddam aut aliud ex pennatularum familia animal? 

Nostro utique holothuriarum generi convenire: vidctur, quod veteres quidam scriptores 
Halesurii nomine utebantur, (cf. Müller Zool. Dan. Tom. lI. pag. 1) quod animal marinum 
caudiforme significare potest, ut etiam holothuriae etymologia, bestias fortasse significans in 
toto corpore caudae similes, nostro convenit generi. 

Primus, qui holothurii nomen bestiac, nunc quoque ad nostrum genus adscribendace, 
tribuit, Rondelet fuisse videtur. Linnaeus iu prima systematis naturae editionc hoc nominc 
nondum utitur, in edit. decima genus quidein. affert nomine Holoth., huic vero generi quas 
species adscribit, omnes salparum aliisque tribuendae sunt generibus: in ced. XII. demum 
holoth. quasdam veras hoc sub nomine affert. 

Quae alia holoth. nostris tribuuntur nomina, plerumque obscena, ut , genitale marinum,. 
cazzo di mare etc.", ex co originem trahunt, quod. contactu durescunt et aquam cx ano spargerc 
solent hae bestiac. 

At si iam nominibus relictis quaerimus, quid de holoth. cognitum habuerint veteres, in 
Aristotcle nil invenio certi, Plinii autem, qui dicitur cucumis marinus, hol. pentíacta esse 


videtur, ut iam Müller monuit  sed' a vero abe:se videtur  Dohadsch suspicatus, 


8 

Apuleii leporem marinum, quem in ventre ossa catenafa habere dicit, eliam holothuriae essc 
speciem. Ab anno 1550 usque ad Linnaei aetatem Rondclet, Bellon, Aldrovandi, Columna 
nonnulla de holothuriis referunt; Linnaei autem aequales Bohadsch, Forskal et Müller tam 
bonas holothuriarum nobis dederunt descriptiones, ut cas repetere multi posteriorum satis 
existimarint. 

Quae proximae acíatis scriptores de holoth. referunt, in singulis de classificatione, ana- 
iomia etc. referam capitibus. Hic fantum Tiedemann de anatomia, Oken et Eschholz de 
distributione inprimis bene meritos esse, et a navibus Corvette Lacoquille, et Predpriaetie 
(in qua Kotzebue et Eschholz orbem terrarum circumvecti sunt) multas novas in Europam 


latas esse species admonuerim. 


CO. qu 
HOLOTHURBIARUM CLASSIFICATIO ET DISTRIBUTIO. 


Holoth. vermibus molluscis adnumerat Linnaeus, propinquas eas esse cchinis et asteriis Pallas 
primus monuit, et, recte quidem ut mihi videtur, cum hisce in nostrae actatis systematibus 
z00logicis echinodermibus adscribuntur, vel sub alio aliquo ordinis nomine cum ceteris per- 
fectioribus Zoophytorum iunguntur generibus. Cuvier fortasse iusto maius inter holoth. et 
inter actinias interesse credebat intervallum; in oppositum autem sine dubio incidit errorem 
Lamarck, qui non tantum in eundem Radiariorum echinodermium ordinem, sed ctiam in 
candem sectionem Fistulidum holothurias et actinias coniecit. 

Holothuriae forma magis elongata, et structura minus luculenter radiata propius quam 
echini et asteriac ad Annelides et Mollusca accedunt, quod iam multi docent scriptorum 
errores, qui varias salparum Molluscis adscribendarum species in holoth. retulerunt genus. 

Quominus autem nobilioribus his animantium adscribantur classibus holothuriae, impedi- 
mentio est et musculorum et tcntaculorum numerus quinarius, ct vasa nondum ad unum 
iuncta systema, et nervorum systematis defectus; eliamsi enim ostendi possunt nonnullae 
fibrae medullares, quod valde dubium adhuc mihi videtur, ccrte ncc gangliis, nec aliis parti- 


bus centralibus in unum coniunctae sunt, 


Okrv, quantum mihi notum est, primus holothurias in plura divisit genera: Gen. 1) Thyone: 


tentacula brachiorum instar elongata, collum attenuatum: "Thyone fusus. Gen, 2) Subunculus: 


9 


corpus cartilaginosum, angulis decem instructum : Subunculus penuicillus. Gen. 3) Holothuria: 
corpus coriaccum, cylindricum, contractile; habitus vermiformis: Holoth. tubulosa, H, clegans. 
Gen. 4) Psolus: corpus coriaceum, cylindricum, in unaquaque extremitate attenuatum; habitus 
limacis. In ventre discus est verrucis obsitus, plantae pedis similis. Psolus pantapus 
T. squamosus. 

Lawanck holothurias in duo dirimit genera, in fistularias nempe, quarum tentacula pel- 
tata et in holothuria, quarum tentacula lateraliter incisa, subramosa aut pinnata sunt. 

Ccvirn, quadam ex parte sccundum Oken, holothurias ex pedum in primis distributione 
in hasce 6 dividit tribus, Trib. 1) Pedes in ventris parte media, quae molliorem praebet 
discum, vel plantam , qua animal repit, utraque extremitate, (capite et ano) in altum sublata. 
Posterior inprimis attenuata est extremitas. "lentacula maxima: H. pantapus. "Trib. 2) Omne 
inferius latus planum et molle, pedum mullüitudine obsitum, latus autem superius convexum, 
squamis osscis nixum, extremitas anterior perforatione oris stellata praedita, ex qua tentacula 
exeunt; in parte posteriore rotunda est ani perforatio. His adscribit Cuvier H. squamatam ct 
marium calidiorum species quasdam maiores, quas Péron Cuvierias appellavit. "Frib. 3) Cor- 
pus cartilaginosum depressum, marginibus laterum acutis, os pedesque inu parte inferiore, 
anus in extremitate posteriore: H. regalis (Columnae]. Trib. 4) Corpus cyliudricum , ouis 
inferior pars pedibus obsita, el cetera superficies vario modo papillosa: H. tremula. H, cle- - 
gans. "Trib. 5) Pedes in 5 longitudinales dispositi series: Cucumariae. "Trib. G) Holothuriac 
toto in corpore pedibus obsitae: H. papillosa. H. impatieus. 

Gorpruss secundum  Oken Holothurias dividit, subunculorum generis loco pentactas 
ponens, quae cum Cuvierii conveniunt Cucumariis, 

ScuwriccEn Lamarckii secutus est distributionem. 


Escunorz chirodotas et synapías ut genera constituit a holothuriis separanda. 


Quod ad meum de his distributionibus adtinet iudicium , Lamarckii a priori reiiciendam 
esse censeo; graviora enim ab aliis relata esse singularum specierum discrimina, et H. pen- 
taclam , vittatam, squamatam in unum reiici genus naturae non congruum esse, apparet, ld 
quoque reprehendendum mihi videtur, quod non Hol, vittatae aliisque eiusdem naturae, sed iis 
inprimis speciebus, quae primae et iam dudum Holothuriarum nomine notae ct descriptae 
erant, obsoletum illud fistulariae nomen, piscium praeterea cuidam generi vindicandum, 
tribuit. Velut argumentum, cur hoc tentaculorum discrimen sufficiat ad dirimenda sua duo 
genera, jam permultas nobis notas esse holothurias affert. Atque etiamsi non in natura dala 
esse nostra genera, sed ab hominibus naturae imposita dicat aliquis, certe species in omnibus 
gravioribus sibi similes momentis in diversa dirimi genera, vel animalia toto coclo differentia 


D 


^ 


10 


idem suh genus redigi nullam aliam ob causaz, quam, ut mcdium aliquod iu specierum cuius- 
que generis numero inveniatur, contra disciplinae leges esse apparet. 

Priusquam de aliorum agam scriptorum distributionibus, breviter quod mihi unicum 
videatur distributionis verum principium, uf criticac meae fundamentum exponam. — Holo- 
—hurias iam supra quasi medias intér RKadiaria, Annclides et Mollusca positas esse dixi. 
A priori igitur eliam alias ad Radiaria, alias ad Aunclides, alias ad Mollusca propius 
accedere et ità in naturales seiunclas cssc tribus concludendum est. Vcrum etiam nulla thco- 
riae habita ratione id adeo inoculos incurrit, ut homo disciplinarum naturalium penitus expers 
holothuriam mostram Bescli aut chirodotam (Eschholzi) lumbriciformem  vermeim aliquem; 
holothuriam autem argum aut squamatam limacem appellaret; et ego ipse Minyadem primo 
delineationis conspectu echinum esse credebam. | Ut autem recte has varias holothuriarum in- 
telligas relationes, et formae externae ct constructionis anatomicae habenda est ratio. 

Ea, quam Oken secundum formam externam fecit distributionem, valde congrua naturae 
mihi esse videtur. Quatuor enim babet genera, quorum in duobus nullum inter dorsum et 
ventrem discrimen, ct alterum fusiforme, alterum angulatum est. In duobus, quae hacc sc- 
quuntur, generibus, reperitur hoc discrimen. et, quum in psolis luculentius, quam in holo- 
thuriis veris, illos limacibus, has vermibus similiores essc dicit. 

Cuvier quidem, ut Oken. secundum pedum inprimis distributionem holothurias dividit, 
scd maiorem, quae Okenii distributioni inest, omittit veritatem. — Ubi pedum igitur dis- 
tributio cum 1oto habitu corporis congruit, ut in cucumariis, naturae convenit distributio 
Cuvierii, Sed sacpissime v. c. in holoth., in quibus luculentissimum inest inter tergum et 
veutrem discrimen, si diligentius inquiras, etiam in tergo invenies pedes. Tta hol. tabulosam, 
cui obsoletum hol. tremulae nomen dat Cuvier, non ad quartam sed ad sextam suam adscri- 
bere debebat tribum. Holoth. autem regalem (Columnae) in aliam qvam hol. tubulosam 
iuserere tribum, contra naturam mihi videtur. 

Equidem ex loco et quasi provincia, quam holothuriarum gens in regno animali tenet, 
in varias naturales etiam. familias cam distribuendam csse censco, atquc hoc principium secu- 
tus, quanquam plerumque externam tantum adhibere potui formam, tamen etiam structurant 
internam distributioni mcae congruam esse, cum a priori. tum sccundum ea pauca. quae huc- 
usque de singularum specierum discrimine comperi anatomico, persuasum habco.  Mclius 


aulem ecusco, in ipsa specierum descriptione singulas mearum tribuum referre relationes. 


iN 
Car. IIl. 
SPECIERUM DESCHRIPTIO. 


SUBGENUS I CUCUMARIA. 
Omnium Holothuriarum Cucumariae ceteris Radiariis proximae sunt, pedum dispositione 
radiata. 
Pulmones deesse suspicor; Müller, qui in Zool. Dan. Fasc. I T. 231 F. 5 intestina Holo- 
thuriae inhaerentis delineat, nullum aflert organon, quod pro pulmone habere possim. 
, Cucumis marinus * iam apud Plinium invenimus, 


Nomen 


, 


TRIBUS 14. MINYAS, 


Corpus utraque extremitate apertum, sphaeroideum , ab altero ad alterum depressum po- 
lum. Os anticum, latum, rotundum; tribus circumdatum circulis tentaculorum brevium, vcr- 
imcularium, rotundatorum. Anus posticus m plano depresso. Corpus longitudinaliter sulca- 
tum, costae ab ore ad anum sese porrigentes papillarum cornearum solidarum et valde ad- 
hacrentium serie armatae sunt. 

Nomen Minyas in Cuvier (Régne animal ed. L) primum reperitur, qui hoc genus Echino- 
dermibus pedibus privatis adnumerat. 

Corporis forma echinis et actiniis, papillarum (ut equidem suspicor, hamulis instructarum) 


natura synaptis cognata est Minyas. 


Sp. 1. Caerulea. (Lesson Pl. 62, F. 1.) 
Cyanea (Cuv. Regn. an. Pl. XV. F, 8.) 
Animalis contracti diam. longit, dimidium, diam. transvers. unum longa est pollicem. 
Cutis membranacea, contraetilis, densa azurea; tentacula oris et papillae costarum albae. 
Péron hanc detexit speciem. 
Mare Atlanticum. Prope promontorium bonae speci in superficie maris natans inventa est. 
Os secundum Cuvierii. delineationem stellatum est,  Actiniarum instar intestina vomcre 


potest. 


TRIBUS 2. PENTACTA. 
Corpus cylindricum aut elongato-ovatum. Pedes in 5—6 longitudinales dispositi series. 
Tentacula pinnata aut ramosa, Goldfuss huius nominis autor est. 
Corpore clongato ct tentaculis pedibusque perfectioribus propius Minyade ad veras acce- 


dunt Holothurias. 


A. SP. PENTAGONAE. 


Sp. 1. Crocea. (Less. Pl. $2. F 1.) 


Quinque costae prominentes, duplici obsitae pedum serie, ab ore ad anum porriguntur. Duos 
pollices longa est, atque in statu. contracto ovata. Extremitas ani attenuata, Tentacula deccm 
longiuscula apice dichotoma, alba, cetero corpore vivide aurantio-luteo. Species mollis, gclati- 
nosa, ostrearum edens odorem. Innumerabiles ut ita dicam greges in fuci pyriferi vivunt folis 


in sinu de la Soledad insularum Malouinarum, et a phocis et avibus marinis devorari videntur. 


Sp. 2. Pentactes. (Mull Zool. Dan. tab. 31. — F. 8.) — Enc. méthod, pl. $6. f. 5. — 


Cucumis marinus. Plin. I. IX. c. 2. (?) 


Ad sex usque pollices longa. Nulli inter pedum quinque series sulci, ut in P. crocca. 
Cutis crassa, laevis, ex viridi fusca, corpus longitudinaliter quinquefariam punctatum, verrucis 
geminatis, luteis, (in pedum usum) perforatis. lentaculis 10 apice hispidis rubicundis. 


In mari Europeae omni. 


Sp. 3. Gaer(neri. Blainv. — Hydra corallifera. Gacrtn., Act. angl., 1761, p. 75. tab. i. 
E. 3. A. B: 


Fortasse eadem eum H. pentacía species. 


Sp. 4. Zrondosa. Gunn. Act. Stock. 1767. — Enc. meth. pl. 85. F. 7. 8. 


Corpus fuscum, pedis unius assequitur longitudinem, ovato-oblongum. "Tentacula circa 0s 
decem frondoso-lacera. — Norwegia. : 
Species dubia. Cuvier candem cam esse cum H. pentact. credit. In Dict, des sc. nat. Tom. 


XXI. pl. 315. ad Psolos nostros refertur. 


Sp.5. Doliolum. — Actinia doliolum Pallas. Spicil. zool., tab. 9.; Miscell. zool. Pl. XI. F. 1o.; 
et Euc. méth. pl. 86. f. 6— 8. 


Subpentagona, duobus lateribus latioribus, convexioribus. Anguli laterales valde promi- 
nentes, ceteri anguli duplici papillarum (pedum) serie obsiti. Tentacula decem bipartita ramoso- 
villosa. 

Maria promontorii bonae spei. 


Corpore minus symmetrico ad veras paululum accedit Holothurias, aut ad Psolos. 


Sp.6. Dicquemarii. Cuv. — La Fleurilarde, Dicquem., Journ. de phys., 1778, Oct., pl. 1., f. 1. 


Corpus subpentagonum, duplex tuberculorum series in angulis duobus superioribus, pedes 
in angulis tribus inferioribus. Decem tentacula ramosa, quorum duo inferiora breviora sunt. 
Apud oppidum Havre deífecta est. 


Propius adhuc H. doliolo ad Psolos et Holothurias veras accedit, 


13 
Sp. 7. JPenicillus. Müller. Zool. dan. I. p. 36. T. 10. F. 4. 


'lentaculis racemosis 8, corpore pentagono osseo, huc referenda esset. Sed quum ex Mül- 
leri tempore nemo eam viderit, fragmentum tantum alicuius Holothuriae hoc corpus osseum 


credendum est, 
B. SP. CYLINDRICAE,. 


Intervallum. quod Pentactis, Synaptis et Chirodotis interest explentes. Chirodotis forsan 


adnumerandae. 


Sp. 7. Z'entaculata. Vorst., Banks Mss. Dict. des sc. nat. Tom. 21. p. 2318. 


Quindecim pollices longa, unum in diametro. Postice attenuata, appendice ovata. Tenta- 
cula 15 — 16, magna, pinnata. Quinque duplicatae verrucarum series. 


Forster: Rogit., Mai. 27. 1774. 


Sp. 8. Zaevis. Ot. Fabr., laun. Groenl., n?. 345. 


Vermiformis, laevis, diaphana, 5 lineae longitudinales, punctatae.  Tentacula duodecim 
alba, octofida. 


Maria Europ. scptentrionalia. 


Sp. 9. JMinuta. Ot. Fabr., l. c., n^. 346. 


H. laevi minor. Duae superiores papillarum series adeo distant, ut dorsum sit paene nu- 


dum. Tentacula duodecim, sexfida. 


Sp. 10. Pe//ucida. Müll, Zool. dan. pl. 135. f. 1. 


Corpus elongatum, in extremitatibus paululum attenuatum, hexagonum, album, pellucidum 
tentacula parva, 12, denticulata. 


Maria septentrionalia. 


SD. uU Inhaerens. Müll. Zool. dan., tab. 31., f£. 1—7. — Enc. méth., pl. 87., fig. 1—3. — 


Chirodoía Eschholz. Qucumaria Cuvier. 


Vermiformis, duos pollices longa, pellucida, vittis 6 longitudinalibus albis laevibus instructa. 
Reliqua cutis spadicea, papillis innumeris manui tangenti firmissime adhaerentibus obsita. 
'Fentaeula carnosa i12 apicem versus dentatodigitata rubra. 
Norwegia. 
Nota. Müller in Zool. dan. T. 1. p. 110. quinque tantum esse fascias albas refert. 
Hae quatuor ultimae species Chirodotis toto habitu et tentaculorum forma digitata, Syna- 
ptis autem cuti tenera et H. inhaerens etiam papillarum (fortasse hamulatarum) natura proxime 


eognatae sunt. 


SUDGENUS II TIEDEMANNIA. 

Nullum inter dorsum ct ventrem discrimen. Corpore cylindrico, deficientibus pulmonibus 
ct systemate locomotionis minus perfecto ad Aunclides accedunt. 

Nomen Tiedemanniae Leukart (conf. Isis Bericht über die Zusammenkunft der deutschen 
Aerzte und Naturforscher in Hamburg und Hannover) Holoth. vittatae tribuit, quam ob pulmo- 
nem deficientem a ccteris separandam censet Holothuriis. 

'TRIBUS 4. SYNAPTA. 

Vermiformes, cuti tenera, tentaculis magnis, plerumque pinnatifidis. Adest quidem sy- 
slema vasorum locomotioni inservientium, sed pedum loco eminentiis inorganicis, hamulorum 
iustar plerumque curvatis armatae sunt, 


Eschholz Synaptarum constituit genus, atque cutis natura, qua lapparum instar ubique ad- 


haereant, eas in lapidibus sese tenerc dicit, imperfecto. nataiidi modo locum mutantes. Conf. 


Eschholz zool. Atl. 2tes Hcft. ps2 0. 19: 


Sp. 1. Oceanica. (Less. Pl, 35. pag. 99.) 
Trium pedum assequitur longitudinem, sed usque ad unius tantum pedis longitudinem 
scse contrahere potest. Cyliudrica, intestiniformis, cuti tenui pellucida. Sex vittae membra- 
nosae ab anteriore ad posteriorem porriguntur extremitatem ct puncta quasi firma offerunt te- 


gumentorum contractionibus.  Epidermis plurimis obsita est hamulis non nimis conspicuis, 


luteis, ubique firmissime adbaerentibus, et muco acri pruritum simul tangenti excitat intolera- 
bilem. Jnflationes aequales, symmetricae, tuberculiformes vittarum  membranacearum tenent 
intervalla, — — Cutis leviter cinereo-rutila. 1n unaquaque vittarum membranacearnm linceac 
conspiciuntur duae argenteo-albac, quarum intervallum linea nigrofusca expletur  Inflationes 
intensius cinereae sunt. Os in disco convexo, qui circumdatus est decem (secundum delinca- 
tionem duodecim) tentaculis longis, planis, pectinato-pinnalifidis. Anus rotundatus, nudus, 
terminalis. 


Sinus de Matavai in insula O-Taiti; frequens. 


Sp. 23. Mammillosa. (Kschholz Zool. Atl. stes IIeft. T. X. f. 1. p. 12.) 


Cutis tenerrima, adhaerens, tubulis retractilibus destituta, Decem pollices longa, 6 — 8 
lincas lata, corpore protuberantiis globosis verticillato, pallide fusco, vittis transversalibus in- 


tensius fuscis ornato. Nonnullae conspiciuntur viae, quarum color lateritius nigvis interuptus 
est quadratis, 
Sp. 3. Jata. Vistul. viti, Forsk, T. 37 E. p. 12:1. Tiedemannia vitiata. Leuk. 


Arabes omnes huius generis vocant Zibb cl báhr. (Forsk.) Corpus sesquispithalame; digiti 


minimi crassitie, sacpe articulatum, (nflationibus nempe moniliformibus) una serie tuberim 


15 


transversalium sequente viMas quinque longitudinales. Vittae albae, latae, nigropunctatae c! 
fuscae, alternatim angustac, et in singulis his una series longitudinalis guttarum albidarum. 
Tentacula 15 (conf. Au. zu Rüppels Reisen, descriptionem Hol. umbrinae I. T. II. F. IV. a, b. 
Forskal 12 tantum esse dicit tentacula) pectinato pinnatifida, rachis prominente carina convexa 
introrsum: media fusca, lateribus pallida; dentibus lateralibus medio fuscis, utrinque pallidis, 
duplo longioribus diametro rachis transversali, Glutinosis papillis adhacret digito, — Varietas 


vittis albis interruptis, ccterum simillima. Ad urbem Lobhaiam, inter Zosteras frequens iu 


fovea, refluente aqua. 


Sp. 4. Aeciprocans. Vistul. rec. Forsk. p. 121. F. 38. A. — Lohaiae vocatur Hánnasch elbáhr. 
Corpus molle, vix dig. crassum , longum sesquispilh. Coarctare valet unam corporis par- 
tem usque ad fili tenuitatem, dum alteram distendit. "Fentacula fusca, fcre pollicaria, 12 ct 
plura, acuta, linearia lanceolata, utrinque dentata, secundum delineationem | pectinato-pinnata. 
Papillae glutinosae undique corpus tegunt, oculo tamen non discernendac. Discus planus, 


centro pallidus inter tentacula. Ad littora prope Suez. Lohaiac, 


Sp. 5. Beseli.  Naüvorum serpens marinus, Nova species ex insula Celebes missa a 


Doctore Bescl. Collect. Schocnl. 


. Intestiniformis. ultra 3 pedum longitudinera assequitur, unum pacne pollicem in diametro 
transversali. Sub annulo qui oesophagum amplectitur ossco paululum inflata, posteriorem 
versus extremitatem sensim attenuata. . Cutis tenera rubrofusca, maculis atrofuscis obsita, 
quae ita altera alteri appositae sunt, ut irregulariter transverse vittata videatur, Ubique in 
cute circuli minimi paululum prominentes, rutilo-albidi, in quibus sunt hamuli anchoriformes, 
quorum pars adunca modo sub circulorum ut ita dicam vallo abscondita cst, et cuti adpressa, 
modo erecta. Anchorarum arcus lateraliter cuti adpositi sunt, ita ut anchorae erectae arcus 
in linea longitudinali positus sit. Hae parvae anchorae ctiam oculis non armatis conspici 
possunt, tertia lineae partem longae. Os ct anus terminalia sibi opposita sunt. Os in disco 
carnoso quasi sphinctere, ientaculorum 15 pinnatorum circulo munitum.  Tentaculorum 7 
lineas longorum pinnae in basi membrana iunclae sunt. Anus rotundatus nudus. 


Paene immobilis in fundo iacet. Si extrahitur, magnam emittit aquae quantitatem. 


Sp. 6. Maculata. Chamiss., Ac. nat., Cur. X., p. 1. tab. 28. 


Species longissima synaptae Beselii cognata. 


Sp. 7. Ziadiosa. Reynaud. Less. p. 58. Pl, 15. 


Bipedalis, intestiniformis, distendere et coarctare potest varias corporis paríes, FPuligi- 
noso-viridis, zonis et maculis minus intense coloratis, Quatuor lincae latae opaciores quatuor 
respondent vittis membranaceis solidis longitudinalibus, quae tegumenta dilatabilia, si animal 


sese contrabit, inflata et plicata sustinent. Discus ovis rotundus, circulo fusco-maculato cir- 


16 


cumdatus, qui sedecim fert tentacula spathuliformia, ovato-oblonga, in marginibus et apicc 
obtuso ciliata.  Tentacula ochracco -lutea, multis albidioribus ornata maculis, basi nigromacu- 
lata. Anus terminalis tenui instructus sphinctere. Cutis membranosa, plurimis obsita hamu- 
lis non valde conspicuis, qni firmissime corporibus adhaerere possunt, et levem in manu 
excitant urticationis sensum, 

In Indiae littoribus, cet in maribus Coromandceliac. "Tentaculis simplicioribus aliquautum 


ad Holothuriam fusum accedens. 


SPECIES NONNULLAE SYNAPTIS COGNATAF, 
Sp. 8. Zusus. Müll, Zool. Dan. T. X. F. 5, 6. 

Corpts fusiforme, utramque versus extremitatem  attenuatum, duos polliees longum, 
lutcocinereum, sqamis minutis rugosum, tomentosum, fibris [pedibus inorganicis?] brevissi- 
mis obsitum. Oris discus collo quasi insidet. Tentacula dccem longa, tenuia, latere denticu- 
lata. Cutis subcoriacea. 


In sinu Droebacensi, 60 Zudem sub acquore reperta cst. 


Sp. 9. Papillosa. Müll. Zool. Dan. 3., p. 47. T. 108. F. 3. 
Corpus elongatum , subovatum, ubique papillis obsitum, cutis subcoriacea. — Tentacula 


decem foliosa. — Insulae de l'aroc. 


TRIBUS 2. CHIRODOTA. 


Vermiformes; cutis tenuis, sed synaptarum (amen corio crassior, verrucis fantum aut 


valde paucis instructa pedibus. Tentacula longiuscula, apice digitata. 


Eschholz (Zool, Atl. 2tes Hcft p. 12 und 13) hoc condidit genus, — 1n arena eas degerc 
refert. — Inter Pentactarum species cylindricas, inter. Echinodermes sine pedibus, ct inter 


Annclides ponendae, 


SpEEM Purpurea. Less. p. 155. Pl. 52. F. 2. 

Octodecim lineas longa, tenuis, cylindrica, laevissima, valde contractilis, dorsum [?] 
uno aut tribus parvis tubulis [pedibus rctractilibus] armatum est. Tentacula decem in- duplici 
sciic, externa longiora, omnia petaloidea, profunde sexlaciniata, pallide rosea, reliquum 
animal carmini colore splendens, 

Satis rara, in fuci pyriferi ramis, triginta sub aequore pedes, In sinu de la Soledad, in- 


sularum Malouinarum., 


Sp. 3. LLumóricus. Eschholz Zool. Atl. 2tes Heft. T. X, F. 4. 
Vermiformis, 7 pollic. longa, 3 lineas in diametro. Corpus lineis quinque punctisque 
sparsis albidis ornatum.  Teutaculis undccimíidis, ramis subacqualibus, 


Color pallide carneus. 


17 


Oceanus meridionalis. Radack in alba coralliorum arena. 


Pentactis cylindricis cognata, 


Sp. 3. errucosa. Eschh. Zool. Atl. etes Heft. T. X. F. 3. 

Tres pollices longa, vcrmiformis, cuti paulum pellucida, undique verrucis rubris adhaerenti- 
bus obsita. In verrucarum intervallis puncta albida.  Tentacula novemfíida, ramo apicali 
ceteris longiorc. ' 

Americae litus septentrionali- occidentale. Insula Sitcha. 


Synap tarum analogias offerens. 


Sp. 4. JDiscolor. Eschh. Zool. Atl. otes Heft T. X. f. ». 

Quinque pollices longa, digiti minimi erassitie. Corpus pellucidum, roseum, quinquce- 
lineatum, nigropunctatum.  Tentacula duodecim maiora, tria minora, apice duodecemfida, 
laciniae terminales ceteris lougiores, Cutis non adhaerens, diaphana, musculis 6 longitu- 
dinalibus roseis. 


Holothuriae inhaerenti cognata. 


SUBGENUS III HOLOTHURI^. 


Pulmonibus instructae; discrimine inter dorsum et ventrem, et corpore nunquam perfecte 


cylindrico intervallum quod Pentactis et Molluscis interest, quodammodo explentes. 


'TRIBUS 4. MULLERIA. 
Dorso convexo, ventre planiore, culi coriacea. "Pentaculis 20 peltatis, duplici dispositis 
serie. Anus dentibus quinque armatus est, qui musculorum longitudinalium insertioni inserviunt, 
LI 
- Besel primus esse videtur, qui has ano dentato paradoxas species in Europam misit an, 1033. 


Fleming Holothuriae peruvianae Mülleriae nomen dedit, quod tamen cum nemo imita- 


tus sit, mihi hisce novis speciebus hoc nomen tribuere licere censeo. 


Sp. 1. Echinites. Collect. Schoenl. 


Quatuor circiter pollices longa, unam septem vidi pollicum, ventre lato plano, dorso con- 
vexo transverse rugoso, exiremitatibus rotundatis. QCuti densa coriacea. Dorsum intensius, 
venter dilitius castanco-fuscus. ]n ventre, dorso molliore, ubique ex atris corii perforationi- 
bus membranacei, unam et dimidiam ad tres lineas longi prodeunr pedes, quorum capi- 
tula opaca disco concavo, cucurbitulae simili, instructa sunt. 

Etiam in dorso, sed rariores, inveniuntur pedes. (Os anticum, aliquantum solum versus 
spectans. Tentacula in duplici disposita circulo, viginti, peltata, peltae multifariam incisae, 
fuscae, cucurbitularum iustar inhaerere possunt. Petioli ut ita dicam peltarum albo splendent 


eolore, eorumque basis tegui vidctur iuncta membrana. Corii duplicatura, praesertim in 


3 


13 


dorso prominens, tentaculorum circumdat cireulum. Anus posticus et paululum superus, iia 
ut in dorsi crassiore ct opaciore adhuc situs sit cuti, quinque dentibus pallide fuscis, irregu- 
laribus, subscabris instructus. Infimus dens ventris respondet lineae mcedianac., 

Ex insula Celebes. 

Unam vidi 6 dentibus instructam ; in nonnullis retroversio ventriculi. 


Nomen ex dentium analogia cum echinis hausi. 


Sp. ». ALecanora. Collect. Schoenl, 


Pedis unius longitudinem assequi posse videtur. Subcylindrica, ventre planiore, dorso 
convexiore. Extremitas anterior paululum attenuata est. Pedes in dorso quam in ventre 
rariores. — Venter albidocinereus, maculis et annulis inprimis pedum basin circumdantibus 
fusco-cinereis ornatus, Lineolae fusconigridae, quadratim dispositae in lateribus conspiciun- 
tur. Dorsum colore coffeae intense fusco obscure maculato gaudet. Circa anum autem etiam 
in dorso celor ventris ct laterum conspicitur. Quae dorsi colorem a ventris colore separat 
linea, multifariam angulosa, nonnullarum exprimit Lecidearum formas. In dorso maculae, 
cireumscriptae Lecidearum item iwmitatae formas conspiciuntur, irregulariter angulosae, late- 
rum albo et tesscllato ornatae colore. Hinc inde una harum ftessellarum, in primis ubi 
pedes proveniunt, tota nigro-fuseo expleta est colore, quod Lecanorae geographicae, atroal- 
bae, aliarumve imaginem refert, unde mihi nomen. Os anticum, tenfaculis 20 in duplici 
serie positis, peltatis ornatum, paululum inferum. Anus paululum superus. 


Ex insula Celebes. 


TRIBUS 2 BOHADSCHIA. 


Dorso convexo, ventre planiore, cuti coriacea. Tentaculis 20 peltatis, duplici dispositis 
seric. Ano stellato pentagono. 

Structura interna Bohadschiae et Mülleriae a veris non discrepant Holothuriis, quas etiam 
in forma externa magis quam Psoli et Cuvieriae àequant, sed ani forma radiata Pentactarum 
quandam offerunt analogiam. 

Etiam huius tribus nullae adhuc species descriptae esse videntur. 

Cum jam alii virorum de historia naturali meritorum nomina ad significanda Holothuria- 
rum subgenera adhibuerunt, etiam Bohadschio, de Holothuriarum historia naturali meritissi- 
mo hie locum tribuere licitum censui, quamvis in ceteris haec nomenclaturae ratio memo- 
riac obvia, et a genio linguae, quae aut phantasiae aut ingenio imaginem aliquam obiecti 
dare studet, aliena mihi esse videtur. 


Sp. 1, Marrmorata. Collect, Schoenl. 


4— 6 pollices longa, subdepressa, veníre plano, dorso convexo, ore antico paululum 


infcro, ano postico paululum supero. Dorsum fuscocinereum rhaculis rotundato -angulosis, 


19 


intensius coloratis marmoratum. lfíae maculae, in variis variae individuis, ad dorsi latera 
inprimis conspiciuntur. Venter albidus dilute fuscocinereus. Pedes cnm in dorso, tum in 
ventre, unius lineae longitudine. '"Tentacula alba, pelta subfusca. In ani ut ita dicam circu- 
lum quinque conicae corii elongationes papilliformes excedunt, quae musculis longitudinali- 
bus respondent; una igitur ventris respondet lineae medianac. 


Celebes. 


Sp. 3. Occl/ata. Collect. Schoenl. 

Pedalis: 3 pollices in diam., subdepressa, dorsum convexum, venter planior, paenc 
margine circumdatus, albidus, maculis irregularibus dilutis , cinerascentibus. | In medio 
ventre in duas lineas longitudinales dispositae conspiciuntur maculae rotundae castanco- 
fuscae, 3 in diam, habentes lineas. In ventris utroque margine maiorum, minus regularium 
et sacpe confluentium macularum fuscarum conspicitur tractus, quac quilem maculae atro- 
fuscis cireumdantur lineis. Dorsum colore intense cacao-fusco gaudet, et maculis lucide 
castaneofuscis irregularibus, magnis (lincas 5 in diam. habentibus) ornatum cst, quaruin 
margo atrofuscus zona zingitur albida. 

Pedes 17; lineas longi, conici, in dorso aeque atque in ventre, Epidermis albido horum 
pedum basin amplectitur annulo, inprimis in dorso. "lentacula alba, basi membrana subfusca 
iuncia, peltarum lacinia dichotoma, tentaculorum circulus plurimis circumdatus est pedibus. 


Gelebes. 


Sp. 3. Jrgus. Coliect, Schoenl, 

Pedalis et longior, si extenditur. Dorsum convexum, venter planior, extremitates rofun- 
datae, os anticum solum versus spectans, anus poslicus superus, in dorsi crassiore situs cuti. 
Margo conspicitur inter dorsum ac ventrem, Venter olivaceofuscus, plurimis brevibus, capi- 
tulatis, membranaceis obsitus pedibus. In dorso cinereo subfusco pedes rariores et macula 
conspiciuntur rotundae confluentes, in lineas dispositae longitudinales, in centro et in peripheria 
nigricantes, halone circumdatae albido, pedes plerumque in centro ferentes, 


Celebes. 


Sp. 4. Zineolata. Collect. Schoenl. 


Septem pollices longa, subcylindrica. Caput paululum inferum. Dorsum rutilo-cinereum, 
lineolis innumerabilibus sulcatis, undulatis, gracillimis ornatum, quae circa pedum tres lineas 
longorum originem circulos formant concentricos, linearum manus instar in ultimarum phalan- 
gum superficie palmari. Venter pallidior, planiusculus, pedum frequentia dorsum haud exce- 
dens. Tentaculorum albido-cinereorum circulus circumdatus est corii duplicatura pedum cir- 
culo ciliata. Extremitas analis rotundata, veluti inflata. Anus superus. 


Nova mihi hac species ex Celebes missa essc videtur. (?) 


20 
Sp. 5. JIbieuttata. Collect. Schoenl. 
Semipedalis, subcylindrica, ventre planiore, submarginato. Pedes in dorso aeque ac 
ventre. Dorsum nigrocinereum. Venter albidocinereus, subrutilus. 1n dorsi margine rarac 
maculae albidae, lineariter dispositae, nonnullas lineas in diam. habentes, ventris imitantui 


colorem. Papillae quinque in anum superum prodeuntes permultis obsitae sunt pedibus. 


TRIBUS 3. CUVIERIA. 


Cuvier (Régne anim. p. 239.) huius tribus autor est, atque hanc fere nobis dat descriptio- 
nem: Latus inferius totum planum, molle, pedibus innumerabilibus instructum, dorsum con- 
vexum, ct osseis armatum squamis, antice orificio oris perforatum stellato, unde tentacula 
proveniunt, postice ano rotundo. Huc Hol. squamata, et maiores marium calidiorum species, 
quas Péron Cuvierias dixit. 

Quam Cuvier nobis dat figuram (Régn. anim. Pl. i5. F. 9.) aliter explicat Dict. des 
sc. nat. (Tom. 2:1. p. 3:6.) nulla autem addita ratione, intestina quaedam linearia ramosa 
(fortasse renes) ex ano pendentia oris esse dicens tentacula, et aperturam illam stellatam anum 
esse contendens. : 

Equidem illam aperturam stellatam contractam esse credo corii duplicaturam tentaculorum 
circumdantem circulum, nam non ex ore, sed ex hac duplicatura tentacula emergunt. 


Dubia haec Tribus inter Dohadschias et Psolos mcdia. 


Sp. 1. Sguamata. Müller Zool. Dan. L., Tab. 1o. et inde expressa in Encycl. méth. pl. 87. 


f. 10 —123. — Psolus Oken. 


E: 


Holoth. pollicis dimidium longa, supra convexa, dorso subfusco, squamis osseis albopun- 
clatis munito, subtus mollis, pedibus iustructa, qui in vesiculas ins&gcendo inservientes rubro- 
fuscas finiuntur. Caput et extremitatem posteriorem, conice elongatam, tollit animal repens. 
Tentacula octo, subramoso-pinnatifida, albida. 

Saxis tenacissime inhaerens (Patellarum instar) in mari Groenlandiam et insulas Kurilas 


alluente. 


Adn. De ore stellato nusquam nisi iu Cuvier quidquam legi. — Psolis fortasse adnumeranda. 
Sp.?. Cnvieria, (ln manuscriptis Péronii nondum editis?) Cuvier Régn. anim. Pl. i5. F. 9. 
Corpus ovatum, rugosum. Maior quam H. squamata. Conf. adnotat. ad Trib. 3. Cuvicriac. 
Australia. 


TRIBUS 4, PSOLUS. (Oken.) 


Dorso convexo duro. Venire plano.  Tentaculis ramosis aut simplicibus, non peltatis. 
Os et anum Psolus repens tollere aliquantum videtur. Dorsum Psoli et Cuvieriae Chitonis 


analogtam refert. 


Sp. 1. Pantapus. Mém. de Stockh. 1567. Müll. Zool. Dan. T. 112. 113, et inde expressa 
in Encycl. méth. pl. 86. F. 1. 

Corpus subovatum. Dorsum couvexum, squamosum, in parte inferiore discus mollior 
planus, pedibus in tres lincas longitudinales dispositis instructus, quorum ope animal serpit, 
caput, et extremitatem posteriorem conice attenuatam tollens, Tentacula decem ramosa. Decem 
pedes circa anum positi Bohadschiae referunt analogiam. 


Maria Europae septentrionalia. 


Sp. 3. J4ppendiculata. Blainv. Dict, des sc. nat. T. 21. p. 317. 
Corpus ovatum, paululum depressum, cutis coriacca. In ventre plano pedes tubulosi in 
tres dispositi lineas.. Tentiacula brevia, vix trifurcata, duodecim. Anus appendice tectus. 
? ? I 


. Ile de France. 


Sp. 3. TZmama. Less. Pl. 43. 

Holoth. bipedalis, 6 pollices in circuitu habens. Dorsum convexum, transverse rugosum, 
durum, coriaceo-carülagiuosum. Venter laevis, in linea sua mediana profunde sulcatus, totus 
vermiformibus, brevibus, conicis, rotundatis obsitus pedibus. Dorsum rubro -cinereum, lineis 
lateritiis striatum, maculis irregularibus rutaccis, intense nigris, albomarginatis notatum, papil- 
lis ipedibus] vermiformibus castaueo-fuscis instructum. Venter candide albus, Tentacula viginti 
brevia, plana, lanceolata, pallide lutea, radiata. Anus posticus, sphinctere privatus. 


insula Waigiou. Y 
TRIBUS 5. HOLOTHURARIA (vera). 


Subcylindricae, dorso, sed minus quam Psolorum, convexo, extremitatibus rotundatis, ano 
rotundo postico, ore rotundo antico, plerumque paululum infero, Tentacula viginti, peltata, 
satis brevia, in duplici alternantia serie. Pedes tubulosi retractiles fortasse in omnibus etiam 
in dorso inveniuntur, et apice disco concavo instructi sunt, quo cucurbitulae instar firmari 


possunt. 


Sp. 1. Tubulosa, (Müller Zool. Dan. I. p. 2.) — Genitale marinum Petri Bellonii. Holothurii 
prima Spec. Rondel. Hydra Bohadsch, anim. mar. Pl. VI. et VII. H. tremula Linn. 
Syst. Nat. ed. XII. Conf. 'Tiedemann. 

Corpus cylindricum, ultra unum, pollicem in diametro, et ultra unius pedis longitudinem 
assequitur. Dorsum atrofuscum, venter ex fusco albicans, pedes colore albo nitent, apex 
tantum eorum fuscus est. In venire hi pedes frequentissimi, in lineas longitudinales dispositi, 
duas lineas longi. Dorsum papillis conicis duris magnitudine variis superbit, ex Quarum apicibus 
pedes prodeunt. Peltae tentaculorum fuscae, laciniis ramosis linearibus instructae. Extremitas 
posterior conica. Anus sphinctere instructus. 


jin marium Europaeorum lapidosis non profunda sub aequore. 


DE 
^ 


Sp. 3. Columnae. G. Cuvier. Pudendum regale piscatorium Fab. Column. XXVI. 1. 


Holothuria regalis Cuvier Régne animal. 


Depressa, paene cartilaginosa, in lateribus margo acutus, subcarinatus, dorsum a ventre 


separans. — Hol. tubulosae proxima. 


[3 


Sp: 3; Maxima Forsk. Faun. arab. p. 121. tab. 58. F. B. b. Descript. de l'Égypte. Echino- 


dermes Pl. IX. F. r. an aliam rcfert haec figura Holothuriam ? 


Pedalis, pollices 2 ' in diam, habens, rigida. Dorsum convexotrilaterale, nigrum, macu- 
lis irregularibus albis ornatum, papillis scabrum, subtus planum album, utroque latere mar- 
gine prominulo. Tentacula cinercohyalina , filiformia, apice peltato-multifida , laciniata. 

Mare rubrum. 

Sp. 4. Elegans. Müll. Zool, dan. T. I. Encycl méth. pl. 86. F. g. 10. Holoth. tremula. 
Gunner, Stockh, 1767. pl. IV. f. 3. 


Corpore elongato pedali, supra rubescente, subtus albo, pedibus instructo, papillis acumi- 


nalo-distantibus dorsi in 6G scries digestis, tentaculis carnosis albis, peltatis, pelia fusca. 


(Quodammodo lanuginosa? ) 


In Europae septentrionalis marium invenitur locis limosis usque ad 480 pedes sub aequore. 


Sp. $. Quadrangularis. Less. Pl. 31. F. 1. 

Holothuria pedalis, regulariter quadrilatera. Duo, qui dorsum ab lateribus separant mar- 
gines sive spinae eminenliis spinosis elongatis rigent, quarum mucrones fuscorubri, molles, 
paululum reeurvati sunt. In dorso et lateribus cutis densa, cartilagineo -coriacea, solida, 
simul laevissima ct superbe glaucocaerulea. Venter mollis, planus, innumerabilibus, brcvi- 
bus, rubrofuscis, inordinate dispositis pedibus ornatus. T'entacula globulosa ciliata. Anus in 
tenuiore corporis fine, sphinctere privatus. 


In sinu Offack, insularum de Waigiou Novae Guineac. 


Sp. 6. Zuscocinerea. Collect. Schoenl. 

Pollices 5— 6 longa, poll. 1. in diam. habens, subcylindrica, anum versus latior, subin- 
flata, extremitatibus rotundatis. Cutis coriacea. Dorsum fusco nigrum, venter cinereus, ad co- 
lorem lavandulae paululum accedens. Pedes opaci, capitulis luteofuscis instructi, in toto cor- 
pore, sed ad ventris latera frequentissimi, ex nigris corii perforationibus prodeuntes. 


Nova haec species? ex Celebes missa. 


Sp. 7. -4tra* Collect, Schoenl. 


Pollüces 5—7 longa, cylindrica, extremitas analis rotundata, subinflata; Holothuria tota 
atra est, sed intensius in dorso, decolorans, cutis extensibilis tenuis, sed coriacca. Venter 


dorso quidem p'anicr, scd acre impleta perfecte cylindrica videtur hacc species. Tota pedibus 


23 
membranaceis pellucidis obsita, quae capitulis fuscis gaudent et in dorso laeviore multo rario- 


res sunt. Mucum pigmento nigro tinctum cutis inprimis dorsi excernere mihi videtur. 


Nova ex insula Celcbes species. 


Sp. 8. Fuscopuncíata. Collect. Schoenl. 


Subcylindrica, semipedalis, extremitate posteriore subinflata, rotundata. Venter planiuscu- 
lus, albidus, punctis minimis fuscis raris. Dorsum intense fuscum in primis antice, innumcera- 
bilibus punctis minimis fuscis, in lineolas dispositis. Pedes in dorso aeque ac ventre conici 
inembranacei, 


Dubia adhuc haec mihi species; ex Celebes missa. 


Sp. 9. Umbrina. Atl.zu Rüppels Reise. I. T. ». f. 4. a. b. Mus. Francofurt. 


'Tres pollices longa, oris apertura inferior, tentacula apice coerulescentia, dilatato - peltata. 
Cuti ubique flavescente fusca, dorso tuberoso, tuberculis nigropunctatis, pedibus inferis, ubique 
sparsis. 


Sub lapidibus et coralliorum rupibus in mari rubro. 


Sp. 10. Zi//a. Lesson. p. 226. pl. 79. 


Corpus pedale cylindricum , corio tenui membranoso pellucido instructum, postice rotun- 
datum. Dorsum leviter rutilocinereum, venter albidus. Gorpus hinc inde vittis circularibus 
intensius rulilo-cinereis cireumdatum., Cutis valde extensibilis, hamulis ornata papillosis, regu- 
lariter dispositis, luteis, albo circumdatis circulo. Os duplici munitum tentaculorum cinerco- 
albidorum circulo. 


In saxis marinis prope Boraboram in Archipcelago insularum socialium. 


Sp. 11. SScabra. Collect. Schoenl. 


Semipedalis aut pedalis, subcylindrica, ventre scilicet planiusculo, extremitatibus rotunda- 
tis, latere submarginato, Dorsum albido-cinereum, sed sulcis et rugis frequentissimis multum 
inest pigmenti nigri, ut nonnunquam, praesertim contractorum individuorum, nigrum videatur 
dorsum. In ventre cutis tenuior, color sensim decrescens albidus, in nonnullis paululum ru- 
bicundus. Tota cpidermis scabra cst, ut si arena obsita esset. lta etiam pedum, quae cum 
in dorso, tum in ventre inveniuntur, capitula scabra, dura, inorganica videniur. Pedes "/li- 
neam longi, opaci, conici, ex nigris prodeuntes corii perforationibus. —Corii duplicatura 
crenata paene infundibuliformis tentaculorum circumdat circulum. 

Nova ex ins. Celebes species. 


Nota. Holothuriae species aliqua albida in Descript. de l'Égypte. Echinodermes Pl, IX. F. 5. huc for- 


tasse ponenda, 


24 | 
Sp, 12. JMonacaria Less. pag. 225. Pl. 78. H. impudique. 


Septem polliees circiter longa. Dorsum ct latera coriacea, resistentia, solida, profunde 
rubrofusca, hamulis armata, et papillis circulo albo circumdatis instructa, Venter ferrugineus, 
duobus vittis longitudinalibus lucide-luteis ornatus, laevis, mollis, pedibus brevibus rubro- 
fuscis plurimis obsitus, tentaculorum peltis rubris plicatis. 

In occano pacifico. Insula O-taiti, Borabora, 


Lesson hanc.speciem ad Okenii Psolos referendam esse credit. 


TRIBUS 6. TREPANG. 
Corpus subcylindricum. Os anticum, Tentaculorum 10—20 circumdatum circulo. Tenta- 
cula peltato- capitata. 
Dubia mihi haec Tribus. Aliae fortasse, ut '"Trepang ananas veris adnumerandae holo- 
fhuriis, aliae, ut H. peruviana, H. impatiens, si re vera nullum inter ventrem et dorsum discri- 


men, synaptis cognatae. 
4, 


Sp. 1. Edulis. Lesson Pl. 46. F. 2. 


Corpus cylindricum, rotundatum, tenue, octo pollices longum. Corium subrugosum, 
undulosum, consistens, subtus brevibus densis munitum pedibus. Pars superior intense 
fuliginoso-nigra, latera et pars inferior rosacea , nigro-punctata. Os ovatum, 6 —8 fasciculis 
tentaculorum rotundatorum plumosorum cinctum. nus terminalis. 

Invenitur in coralliorum saxis, haud profunde sub aequore, in insulis Moluckis , Philippi- 


nis, et Carolinis, et in Novae Hollandiae litore septentrionali. 


Sp. 3. .4nanas. Collect. Schoecnl. 


Sinensium lingua: Tjie. Malaiorum lingua: Pandang sive Ananas. 

Septem pollices longa, unum pollicem et tres lineas in diam., venter planus, pedibus 
densissime obsitus. Dorsum convexum, Extremitates rotundatae, In dorso papillae conicae, 
paululum aduncae, dimidium paene pollicem longae, in basi tres lineas latae, ad laterum 
marginem in horizontalem densam iunctae seriem, basi connatae, in extremitate anteriore 
anlice, in posteriore postice spectantes, duae plerumque basi connatae. In reliquo dorso 
trium ad octo papillarum basis iuncta est, atque, ut Alyssi pila, stellatim dispositae sunt hae 
papillae, scabriusculae, granulosae, illicii anisati aliquantum similes capsulis. In harum com- 
positarum papillarum intervallis minores conspiciuntur verrucae mamilliformes, pedes, ut 
videtur, ferentes. Os anticum inferum, tentacula decem, (an plura?) pelta crassa capitata 
rugosopapillosa instructa. um 

Color Holothuriac siccatae fuliginosoniger, rubrofuscus. 

Fumo siccatam ex ins. GCelebes misit hanc speciem Doctor Descl, 


Duodecin minime pedes sub aequore in arena. 


t2 
C 


Sp. 3. Impatiens. Vorsk. Faun. arab. p. 121. Tab. 39. F. B. b. 


Corpus long. spith., crass. digiti (sed varia mole se inflat et attenuat) duriusculum; 
verrucis hemisphaericis, approximatis, rnammilliformibus, in medio papillam albidam obtectam 
exscreutibus. Color cinereus, fascis maculisve inordinatis, obscuris, "Tentacula 20, unguis 
longitudine, filiformia, hyalina, nigropunctata, apice peltata lamina subrotunda Saepe sep- 
temfida obtuse denticulata. Post tentacula cutis limbus extenditur membranaceus, multiden- 
tatus. Papillae corporis glutinosac. 


Ad littora Sués passim, sub lapidibus, vel in poris spongiae off. viol. 


Sp. 4. Peruviana. Lesson Pl. 46. F. 1i. pag. 124. — Mülleria Fleming. 


6 pollices longa, cylindrica, caput versus tenuior, anum versus subinflta. Superficies 
mollis, haud consistens, ubique papillis (pedibus) cylindricis, brevibus, ereclilibus, inordi- 
nate dispositis instructa. Os parvum in medio circuli subconvexi, unde octo proveniunt ten- 
tacula, quorum capitula plumosa, (formant une sorte de houpe dense) cylindricis insident 
petiolis. Nonnulla filamenta albida, quorum functiones ignotae sunt, hinc inde ex corporc 
oriuntur. Color intense ac splendide violaceus. 


. Litus de Payta. 12? latitudinis meridionalis in litore Peruviano. 


Varias adhuc Holothuriarum edulium fumo siccatarum species ex Celebes misit Doctor 
Desel, quas, fumo nimium mutatas, accuratius describere non possum; nomina igitur et 
formam breviter referam. 

1) Kassie Malaiorum, Soa Sinensium ; semipedalis atrofusca rugosa. 

2) Tjiea Sinensium, Gama Malaiorum ; atrofusca multis ubique obsita pedibus, 

3) Donga Malaiorum, 'Tjie-Koe 5inens. 8 pollic. longa. Dorsum fuscum, multifariam 
rugosum. Venter pedibus nigricantibus instructus. 

4) Marege Malai. Camhay Sinens. Nova Holland. 4 poll. longa, rubra. 

.5) Sawa Malai, Sao-Pe Sinens. 7 pollic. longa, albida. Rugis undulatis. 

6) Kauwas Malai. Tale Sinens. 3 pollic. longa, fusca, papillosa. 

7) A-Tjioe Sinens. Koro Malai. Semipedalis, rugae albae in cuti fusca. Hol, subqua- 
drangularis. Duae series longitudinales papillarum prominentium, firmarum , conico-acule 


a- 
larum in dorso, et una series in unoquoque latere,  Papillae rarae, sex in unaquaquc 
circiter serie. 

€) Katjang-Goring Malai, Sio-ba Sinens. Duo pollic. longa.  Dorsum rubrofuscum 
papillesum. Haec vulgatissima videtur Holothuriarum edulium species. 

9) Moze Malai, Kian Sinens. Rubronigra. 

10) Koengie Malai. Joe-Phoe Sinens. Dorsum lateritium rugosum, venter fuscoruber, 
pedicellatus. 


4 


26 

11) Jappon Malai. Jippoen Sinens, Quatuor pollices longa. Quadrilatera. Papillac 
conicae, inprimis in spinis sive angulis laterum. Venter pedicellatus. "Tentacula capitata, 

12) Tay kongkong (Stercus caninum ) Malaiorum. Ba Sinens. 4 pollices longa. (Qua- 


tuor papillarum series in dorso. 


SPECIES, QUAE AD ALIA REFERENDAE SUNT GENERA. 


H. zonaria Linn. ed. 12. p. 1091 ad Salpas. 

H. caudata Linn. ed. 12. p. 1090 ad Salpas. 

H. thalia Linn. ed. r2. p. 109o ad Salpas. 

H. priapus Linn, ed. 12. p. 1091 ad Priapulos, 

H. physalis Linn. ed. 12. p. 1090 ad Physalias. 

H. spirans Forsk. Faun. arab. p. 10, No. 15 ad Velellas. 

H. denudata Forsk. Faun. arab. p. 103 No. 14 ad Porpitas. 

H. forcipata Fab. Groenl., No. 349 ad "Thalassemata ? 

H, Spalanzani act. soc. ital. 2. Gmelin. p. 214. 

Holothuria erat fortasse contracta, cuius ovaria aut renes expendebant. Holothuriae certc 
speciem 96 habere tentacula mihi non verisimile videtur. 


H. eaouari Lesson T. 31 Y. 2 ad genus Ochetostoma HRüppel et Leukart. 


"f dnotationes ad hanc specierum descriptionem. 


Primo conspectu animantium familias in. unam sibi iuxtaposilas esse seriem ab imper- 
fectissimis zoophytis usque ad hominum genus sese porrigentem crediderit aliquis; sed unicui- 
que, qui accuratius naturam contemplatur, etiam praeter hanc, ut ita dicam, quantitativam 
perfectionis rationem, (sccundum quam unaquaeque familia, unaquaeque species a duabus tan- 
tum alii, ab altera minus perfecta, ab altera perfectiore tangeretur) permultas ctiam alias 
qualitativas variis familiis interesse widebit rationes. ltaque nonnulli ingeniose corporum 
organicorum familias in charta quasi nobis exhibucrunt geographica, in qua classes et ordines 
ut regna et provinciae in finibus suis varie sese tangunt, nonnunquam eliam maribus ac 
desertis dirimuntur, aut angusto cohaerent isthmo. lta etam has holotfhuriarum tribus ad 
lalem referre posses chartam. Cucumariarum provincia in finibus regni zoophytorum iacet. 
A cucumariis alter provinciarum 1tractus, in quo synaptae ct chirodotae, ad echinodermes 
pedibus privatas et ad Annclides porrigitur; in altero autem tractu, qui ad Molluscorum porri- 
gitur regnum, Bohadschiae, Müllcria, Cuvieriae, Psoli atque Holothuriae verae. "Tam multi- 
fariac autem. sunt harum tribuum mutuae relationes et affinitates, ut vix in una planitie 


dclineari possint. Revera ctiam, si aliquis hoc modo perfectam proponere vellet. naturae 


27 


imaginem, non in charíae geographicae planitie, sed in glóbi spatio variae disponendae essent 
corporum organicorum familiae, quarum perfectissimae , atque summo gaudentes individualita- 
tis atque libertatis gradu peripheriam globi versus tenderent. Ut enim totus mundus globis 
illis mutuo sese attrahentibus compositus est, ut in animalium et in plantarum genesi sponta- 
nca globuli sese ad vitam iungunt, (in plantis ad dodecáedros rhomboidales se invicem com- 
primentes) ita systematis quoque naturalis familias in spatio (cujus puram globus offert imagi- 
nem) dispositas esse credo; spatium enim in rerum natuva, planities in hominis tantum ingenio, 


Nulla autem construendi huius systematis spes nobis, quid species, quid vita sit, nescientibus. 


Dorsi atque tentaculorum natura maioris fortasse momenti esse debuit in distribuendis ho- 
lothuriis, sed quae de his scriptores referunt, dubia nonnunquam mihi videbantur. lta pedes 
dorsales sacpissime negligebantur, ita tentaculorum, quorum nonnulla in ventriculum rcelutita 
saepe invenies, numerus nonnunquam dubius. Praeterea quae sint leges huic numero, non- 
dum 'satis intelligo. Iam Müller in Zool. dan. miratus est, tentacula esse duodecim holothu- 
riae inhaerenti, nec vero decem, ut qui numerus magis congruus forct villis illis quinque 
longitudinalibus. Ego in hol. fuscocinereae altero individuo 19, in altero 19 tentacula in- 
veni, etiam in hol. scabra inter 18 et 19 hacrebam. In hol. lecanora certe 17 tentacula et 
totidem numeravi appendices. Harum autein specierum maiorem si disquisissem numerum, 
ut normam in omnibus numerum vicenarium inventurus fuisse mihi videor. Eo verisimilius 
hoc mihi videtur, plantarum ratione habita. In his enim numeri abnormitates per defectum 
saepius, quam per excessum invenl, nisi in iis, quac in hortis crescunt, et iu paucis qui- 
busdam generibus, ut e familia ranunculacearum , quae sese explere amant. [tem in plantis 
naturam eo facilius a numero legitimo recedere, quo maior sit numerus, inveni, ut c. g. in 
Decandriis crebrius quam in Penutandriis anthera deest. lta ctiam apud holoth. creberrimae sunt, 
abnormitates in iis, in quibus quadruplum esse oportebat numeri quinarii, Ceterum haud nega- 
verim, etiam 8 aut 12 tentacula holothuriarum speciei legitime convenire posse, ut etiam iu 
nonnullis 6 pedum serics normales esse videntur; faciunt enim holoth. trausitum ab iis auima- 
libus, quae radiatim, et secundum quinarium numerum constructa sunt, ad ca, in quibus se- 
cundum binarium numerum nonnisi lacvum latus dextro simile est. Omnino aulem vila a 
numeri abhorret tyrannide, et non tantum hominum cultura, quam nonnulli scilicet naturae 
opinantur inimica;n, sed quaevis alia vcl aris vel humi vis naturam ad numeri leges negligen- 
das saepissime movet. lta plurimas organorum florescentiae numeri abnormitates in alpium 


desertis invenies rupibus, et in Florae oasibus illis ex perenni emergentibus nive, 


Qs». TV. 


HOLOTHURIARUM VIVENDI RATIO, USUS ET 
DISTRIBUTIO GEOGRAPHICA. 


lloiothuriae in maribus degunt, quinque ad quindecim pedes plerumque sub aequore, Müller 
hol. clegantem 20 — 890 Klaft2r, hol fusum 20 Faden sub aequore invenit. Fortasse in 
septentrionalibus tantum maribus profundiorem hol. amant aquam, aquilone minus agitatam 
et calidiorem. Hol. verae in lapidibus repere amant, nonnullae etiam in limo, ut hol. clegaus, 
aut in spongiarum poris et sub lapidibus sese abscondunt, ut Forskal de hol. maxima refert, 
Chirodotae in arena, aut etiam inter fucos. Hol. squamata, et ceterae, quarum venter discifor- 
mis est, rupibus patellarum instar adhaerere solent. Pentactarum aliae in limo, aliae, ut pen- 
acia crocea.inter fucos,  Synaptae rupibus adhaerent, undarum impetum anchoris quasi irri- 
itum reddentes. Doctor Bescl synaptae novam quam misit speciem immobilem paene in humo 


iacere refert, Quae Trepang appellantur, in coralliorum plerumque sedent arena. 


Locomotioni inserviunt pedes cucurbitularum ins far sese insugentes, atque tentaculorum 
quae sunt peltata. Minyas anum tollens oris progreditur tentaculis. Chirodotarum verrucae 
ilae ut videtur erectiles locomotioni in arena sufliciunt. — Natandi instrumenta nulla in holoth. 
inveniuntur. Si igitur re vera fundum relinquere possunt, aut totum moventes corpus, ut hi- 
rudines, eas natare, aut undarum penitus arbitrio sese dare oportet, inflatis, ut suspicari pos- 
sis, nonnullarum specierum pulmonis illis appendicibus. (Conf, Anat.) Veram autem holot. 
natantem nullus adhuc scriptor ipse observavit, et quod navigatores nonnullarum holothuvia- 
rum, ( pentactae: conf. Müller) corpora undis nonnunquam iactari viderunt, nullum est argu- 
mentum. Minyadem autem Lesson in aequore medusae instar vidit suspensam. Synaptas im- 
perfecto natandi modo locum mutare refert Eschholz, quod quidem eo verisimilius est, quia 
his nullus alius superest locomotionis modus, et quia cutis tenuior iis potius quam aliis holo- 


ihuriis has hirudinum undulatas permittit motiones, Aquae ex ano extrusionem, quae secundum 


Doctorem Besel etiam in Holothuriis reperitur pulmone privatis, locomotioni inservire possc 
verisimile est. 


Carnivorae sunt Holothuriae. Miüller ct Tiedemann in Europaearum holothuriarum intesti- 
nis praeter testas obscuriorem terrenam invenerunt materiem, quam ob rem limo cas pasci, et 
conchylia fortuito deglutisse suspicatus est Müller. Equidem nunquam aliud quidquam, quam 


arenam, conchylia et zoophytorum fragmenta in intestinis reperi, in uno tantum hol. atrac 


29 
individuo. sedimentum simul vidi lateritium in intestinis et in pulmonibus. Synaptae autem 


Beselii intestina vacua erant, 


De hol. propagatione pauca adhue scimus. (Conf. Cap. 5. de anatomia.) Autumnum ver- 


sus ova parere videntur. Unam vidi hol. scabram, quae unius nondum pollicis assecuta erat 


longitudinem, et cum aliae pedales essent, fortasse non tam diu ovum reliquerat. Sed ova 


esse permulta ac minutissima videntur, et longum per tempus holothurias crescere suspicor, 


Holothuria enim echinites etf scabra, quae 4 longae eraut pollic., ovaria iam habebant ovis 
, 4 o , 


repleta, et tamen alia ciusdem speciei individua pedis paene assequebantur longitudinem. 


Formam musculorum contractionibus ct, prout aquam bauriunt aut emittunt, varie mufarc 
posse holothurias, omnes referunt scriptores, ct Synaptae inprimis, alteras corporis partes 
distendentes, alteras ad fili coarctantes tenuitatem, mouiliformes nonnunquam paene videntur. 

Tentacula tactui atque ciborum inservire videntur prensationi. 

Nounullae holothuriae pruritum excitant manui tangenti, ut synapía oceanica. 

Holothuriae ex aqua cxemplae indurescunt, tentacula et pedes retrahunt, aquam per anum 
snittunt, nonnunquam tíanía vi, ut inlestiua, quae spasimo aliquo apud ventriculum, aut non- 
nunquam (conf. Müll. Zool. dan. T. 11.) etiam apud cloacam discindi videntur, per anum saepe 
extrudantur. Conf. Bohadschii aliorumque de hac re hypotheses. Ego ventriculi in nonnullis 
vidi prolapsum, et organa illa, quae renes esse suspicor, ex ano pendentia. Secundum Müller 


Ovaria etiam nonnunquam ex aliqua pendent corii perforatione. — Cetera pauca, quae de phy- 
siologia holoth. scimus in Cap. V. de anatomia referam. 


Quod ad holothuriarum usum spectat, Plinii tempore cucumis ille marinus, quem cucume- 


ris habere gustum et olfactum Plinius aflirmat, et quem Müller holothur, nostram pentactam 


esse refert, utrum edebatur nescio. In Asia autem nonnullae holothuriarum species, quas in 


iribum Trepang ego conieci; ut alimentum restaurans et aphrodisiacum adeo amantur, ut gra- 
vissimum paene sint mercaturae infer insulas ct continentem vinculum, atque Europacorum 
eliam atque Americanorum naves huic mercaturae adhibeantur generi. Indigenarum naves 
'repangs quaerentes primo cum Euro insulam Celebes mense Novembr relinquunt, Iunio 


aut Iulio cum vento ex oriente flante redeuntes, et usque ad Novae-Hollandiae litora et ultra 
penetrantes. Quae nonnullos tantum pedes sub aequore degunt species, baculi ope, cuius apex 
aculeo armatus est, capiuntur; quae autem, ut Trepang ananas, 18—24 pedes sub aequore sunt, 
poudere gravi, quod filo firmatum et aculeo instructum in cas demittitur, extrahuntur, Holo- 
thuria, intestinis ex ventre aperto exemptis, aqua coquitur marina, igni dein et sole postremo 
siccata venditur. Cum eo, quod Nudelsuppe vulgo appellatur cibo Trepang plerumque edi, 


additis condimentis quibusdam aut avium nidis Doctor bescl refert, Nonnullarum specierum, 


30 

ut Kassie, Passir, Batu 125 librae (1 Pickel) 180 ad 2oo venduntur florenis, Cutjangoring 
autem 8 tantum aut 10 fl. venditur. Lesson unam tantum speciem, hol. nempe edulem, in cu- 
linam venire dicit. Malaios trepang , Sumatrenses suala, Franco-Gallos priape marin, Britannos 
sca-slug hanc hol. appellare, pondus pecoul quod dicunt, 45 dollaros valere, atque bestiam 
in coralliorum calce lotam fumo siccari refert idem. 'l'am multis autem cam involvi dicit con- 


dimentis, ut proprium animalis gustum nullum distinguere potuerit. 


Quod geographicam adtinet holothuriarum distributionem, ex insulis inter Asiam et inter 
Novam Hollandiam sitis plurimas habemus species. In Europae maribus verae nonnullae 
inveniuntur holothuriae; reliquarum tertii nostri subgeneris tribuum unicam tantum habemus 
hol. squamatam , cucumariarum pentactam; Chirodotiae et Synaptae autem nullae reperiuntur 
quanquam hol. inhaerens ciusque varictates et hol. fusus earum locum quodammodo tenent 
in nostris maribus. Ex paucis, quas enumeravi Africae et Americae speciebus, quam multae 
adhuc detegendae sint species, facile intelligas, Ex toto e. g. orientali Africae litore, quod 
Salt (1. Ll, p. 22, 3o) innumerabilibus impletum esse refert animalibus marinis, ne unicam 
quidem habemus speciem, Ut totum corporum organicorum regnunm, ita etiam holothuriae 
nostrac tropos versus specierum ct individuorum numcro atque magnitudine, colorum varic- 
late atque splendore crescunt, cuius exempla holothuriarum edulium ingentem consumplionenr, 
synaptae DBeselii longitudinem, hol. argi et hol. lecanorae colores, holothuriae ananas formas 
singulares, Minyadis et hol. quadrilaterae splendorem referam. — Lucis intensitas splendentes 
et desoxydatos inprimis gignere videtur colores, quod pulmonariae aliarumque plantarum 
llores in sole coerulescentes, ct Gentianae alpium, in quibus lux est intensior, azureae docent. 
In tropis igitur, ubi acr tam clarus cst, ut vel Hesperus umbram gignat, haec lucis iatensi- 
las cliam per marium undas gentianarum adhuc, ut Minyas et hol. quadrilatera docent, colo- 
res gignere valet. Re vera marium, quae ob perpetuam undarum agitationem Nymphaearum 
aliisque perfectioribus aquarum dulcium floribus ornare non potuit natura, vivos quodanimodo 


flores appellare posses cum splendentes illas actinias atque medusas, tum purpurcas, croccas 


et azureas has nostras holothuriarum species. 


(v5 oxi 
ADNOTATIONES ANATOMICAE. 


Antea, quam Tiedemann hol. tubulosam diligentius scrutatus esset, hol. ct anatomia et physio- 


logia parum notae crant. Et ille de vasorum quidem systemate et de organis locomoltoriis 


31 
tantum adtulit illustrationis, quantum per eam, quam hucusque nacti sumus in rerum naturae 
historia scientiam poterat. Pauca vcro de organis genitalibus, ct paene nihil de nervorum 
systemate adhuc cognitum habemus.  Tiedemannii disquisitiones secuti, anatomicam hol. 
tubuiosae structuram toti generi multi ex arbitiio tribuerunt, Equidem brevi priorum disqui- 


sitionum ratione habita, ca quac Tiedemann de singulis hol. tubulosae systematibus anatomi- 


cis refert, paucis comprehendeus , adnotationum modo, quae ipse inveni, adponam. 


Nota: Ceterum hic supra et infra, antice et postice aliaque eiusmodi verba ita semper intelligenda esse, 
ut animal in ventre situm. a dorso apertum cogitetur, et microscopium, de quo saepius agitur, 


trecentis maiorem reddidisse imaginem monebo, 4 


$. 1, CANALIS CIBARIUS. 


Bohadsch annulum osseum, qui canalis cibarii amplectitur originem , quinque dicit con- 
catenatum esse dentibus, Lamarck dentes 5 calcarios oris, ut toti hol. generi proprios, desig- 
nat. Tiedem., qui ad minuenda alimenta nullius omnino momenti esse annulum hunc osseum, 
nec nisi callosa oris cute minorum, quibus bestia pascitur, molluscorum tenues infringi dicit 
testas, alteram in partem fortasse ultra verum egressus est. Equidem sane non tenues tau- 


tum testas, sed non ita exig*as echini partes, coralliorum ramulos, et crassa muricum frag- 


$ 
menta in intestinis inveni. Ex iis, quas iam in anteriore intestinorum parte permutationes 
passa sunt haec corpora, membranam ventriculi internam , ciusque glandulas acrem secernere 
succum verisimile est. Ventriculi enim si parietes nonnisi mechanice agere debebant, den- 
Siores, magis musculosas, et intus duriores eas esse oportcbat, Huc etiam pertinet, quod 
cgo ut Tiedem. observavi, univalvia, quorum non fractae sunt testae, in intestinis inveniri. 
Accedit quod in omnibus instestinorum initium nigroviolaceo semper tinctum vidi colore. 
Quod attinet ad. canalis cibarii decursum , Vandellius liberum in ventris excavatione finire 
intesünum, nec anum csse detectum existimat. Müller ani aperturam se quidem in holothuria 
inhaerente non invenisse dicit, suspicari autem, in postero bestiolae esse fine; ubi de hol. 
eleganti agit, ani quidem describit aperturam, per quam aquam marinam immitti ct retro 
ferri dicit, intestina autem haud procul a capite libera in corporis cavo finire existimat. Se- 
cundum Müllerum Oken vcrum anum prope os esse suspicalur, posteriorem autem per aper- 
turam nonnisi aquam iuferri respirationi inservientem. — Tied. in hol. tubulosa primam intesti- 
ni partem in dextro sitam latere, ad posteriorem se porrigentem extremitatem, secundam in- 
iestini partem in corporis linca mediana ad anteriorem iterum extremitatem reverti, tertiam 
denique intestini partem in laevo latere ad cloacam tendere invenit. Equidem in hol. scabra, 
atra , fuscocinerea, et in Bobadschiis et Mülleriis meis, modo a ventre, modo a tergo apertis, 
primam intestini partem tergum versus siiam inveni, aliquantum dextrum versus latus, ita ut 
eius mesenterium ab interna dexiri musculi dorsalis parte inciperet. Secunda intestini pars 


magis ventrem vcrsus in laevo sita erat latere, ita ut cius mesentcerium inter tergi ac lateris 


32 
musculum sinistrum agglutinatum esset. Haec secunda intestini pars ad ventriculi regionem 
reverüitur, ubi in arcum a prima intestini parte tectum flectitur, a quo tertia instestini pars, 
in dextro penitus sita latere, ad cloacam descendit, mesenterio inter ventris musculum et 
inter dextrum lateris musculum affixo. Mesenterium nonnullis in locis nonnisi singulis fibris 
et ligamentis ad. ventris affixum cst parietes, et iu colone transverso, (ut ita appellem secundae 
intestini partis transitum ad tertiam) perfectiorum ab animalium diaphragmate haud ita alienum 
videtur. Nulla equidem microscopii ope detegere potui vasa in mescníerio. lntestini longi- 
tudinem in iis, quae minus contractae crant, cgo, ut 'l'icdemann, plus quam triplicem cor- 
poris longitudiuem aequare inveni, ut in hol. aliqua atra quatuor pollices longum crat corpus, 
tredecim autem pollices intestinum. Membranam ventriculi mucosam sub[uscam sacpius inveni, 
inprimis in holothuria atra, nonnunquam punctis nigris in lincas dispositis ornatam, ut in 
Mülleria echinite. Item cloacam in omnibus vacuam, obscuro colore aliquantum infusam, et 
fibris ad musculos transversos affixam reperi. ln Synaptía Desclii item duae sunt intestini 
flexurae, sed in anteriore aequc atque in posteriore corporis extremitate aliquantum simplex 
decurrit intestinum. | Mesenterium quidem in ea inveni, sed nec cloacam, nec fibras, quae a 


musculis transversis ad intestini finem sese porrigerent, 


$. 3. ORGANA RESPIRATIONIS. 


Pulmones recte quidem dclineavit Müller, sed vasa adiposa (Fettgefásse) eos appellat. 
Oken pulmonem iecur esse, atque in intestini vasis, aqua per foramen posticum respirata, sanguinis 
fieri existimat oxydationem. '"liedemanu dextrum pulmonem iuter primam et secundam intestini 
partem invenit, intestinorum vasis artissime iunctum, laevum contra pulmonem inter secundam et 
terüiam intestini partem, verum non intestinis, sed cuti affixum, Ex iis, quas ego scrutatus 
sum, marium tropicorum holothuriis, et intestinorum ct pulmonis sedem plane contrariam 
inveni, ita ut laevus pulmo iutcstinalis sit, dexter culi adhaereat. In dextrum et superius 
cloacae latus pulmo exit. Laevus bronchus infra flexuram, quae inter primam et secundam 
intestini interest partem, et supra tertiae partis finem descendit, cum dextro sese iungens 
broncho. Pulmo multis, ramosis, sacciformibus, nonnunquam cruciatim dispositis componi- 
tur cellulis, tertiam lincae partem longis, atque amphibiorum similis est pulmonibus. Non- 
nunquam ctiam acrem holothurias inspirare Tied. observavit. Pulmo dexter, cuti adhaerens, 
laevo similis, sed paucioribus instructus est cellulis. Bronchorum ramuli non dichotomi ex 
canali oriuntur pulmonis longitudinali, quem in pulmone cuti adhaerente in ventriculi adhuc 
regione lineae dimidiae diametrum habentem inveni in Bohadschia marmorata tres vix polli- 
ces longa. In alia Bohadschia marmorata, octo pollices longa, in dextri pulmonis broncho, 
prope ostium, cancer erat integer, sex lineas longus, quatuor et dimidiam latus, in magno 
quodam diverticulo, In hol. atra pulmonis canalem aliquantum opacum inveni. In omnibus 


bol. ad lateritium pulmo aliquautum accedebat colorem, inprimis autem in hol. atra. Müller 


33 
(T. 21. F. 5.) hol. inhaerentis dclineans intestina, pulmonem omittit, Leukart in Tiedemannia 
sua vittata pulmonem deficere affirmat, et ego in Synaptía Besclii nullum vidi pulmonem. Sy- 
naptis igitur pulmo. deesse videtur. Utrum Cucumariae et Chirodotae pulmone instructae sint, 
adhue dubium, et in Chirodotis vix verisimile est. In synapüs tentacula longa respirationi 


inservire suspicari possis. 


$. 3. INTESTINORUM VASA. 


lutestiui arteriam, eiusque anastomosin inter primam et secundam intestini partem, et vc- 
nas ex contrario intestini latere oriundas Bohadsch delincavit, nescius quid sit muneris hisce 
vasis. Tied. vivisectionibus cum intestino vas decurrere aliquod demonstravit, quod motu quo- 
dam peristaltico simul cordis et arteriac locum expleat; sanguinem ex hac arteria in intestini 
parictes delatum, in opposito intestini latere rursus in vasis colligi, quae venis analoga sint, 
ct ex his vasis arteriam quasi pulmonalem originem trahere, sanguinem in pulmonem ferentem 
intestinalem ; quae mihi insiguis videtur analogia cum molluscis (exceptis cephalopodiis), cum 
haec arteria intestinalis, ut cor molluscorum, nonnisi aortac refcrat ventriculum, BRamum illum 
Tiedemannii, cum primae ct sccundae intestini partis arteria communicantem, infra pulmonem 
intestinalem situm nusquam non inveni, nec nou duplicem communicantis huius rami ex se- 
cundae intestini partis arteria ortum. In Bobhadschia argo haec arteria communicans tribus 
radicibus et ex primi et ex secundi intestini oritur arteria. Hydrargyro iniectam arteriam in- 
testinalem, in Bohadschia Argo 6 poll. longa, ?; lincae in diametro habentem inveni, in sc- 
cunda intestini parte, ubi latissima est haec arteria. Mihi quoque ut Tiedemannio accidit, ut 
arleriae iniectus mercurius efiam iu intestinorum cava ferretur. Quod vero ex hoc suspicatur 
ille, vascula nonnulla ostiis apertis cum intestini cavo cohaerere, mihi a vero abesse videtur; 
rubra enim tiuctura lignea a mc iuiecta, quamvis mercurio facilius in subtiiliora ferretur 
vasa, non in intestini pervenit cavum. — In synaptae Beselii intestinis vas animadverti qui- 


dem, cum autem nimis lacerata essent intestina, amplius scrutari hoc vas non potui. 


$. 4. ORGANA LOCOMOTORIA. 


Vasorum locomotoriorum systemalis singulae quidem partes iam ante Tiedemann descri- 
plac, nullus autem carum nexus notus crat. Dohadsch e. g. tentaculorum appendices ligamenta 
appellat vermiformia, ductus autem etiam salivales eos fortasse esse asserens. Unicuique quin- 
que dentium apoph yses esse quatuor dicit, quarum unuaquacque talem habet appendicem, Columna 
et Müiler vesicam iu anteriore holoth. parte animadverterunt, de qua, utrum gencrationi, an 
uropotsi inserviat, dubitant. Oken (Tom. Ill. p. 353.) vesiculam seminalem cam esse suspica- 
tur, et lapillos, qui in hac vesica (locomotoria] nonnunquam inveniuntur, sagittis confert ama- 
toris. Tiedemann in hol. tubulosae parte anteriore unam invenit, nonnunquam etiam duas 
vesicas, exeuntes in canalem aliquem, qui posteriarem stomachi finem circuli instar eircumdat. 


Ó 


31 


Hoc ex canali quinque ductus in alterum analogum ferunt canalem, qui, ab annulo circumda- 
ius osseo, oesophagum sive anteriorem ventriculi cingit partem. In oesophagcum hunc cana- 
lem tentaculorum eorumque cacciformium appendicium cava aperiuntur. Quinque insuper ex 
co oriuntur vasa, quae mediis in musculis longitudinalibus decurrentia in binas partes hos 
musculos dividunt, Haec vasa inter corium ct inter musculorum stratum sese dividentia vesicu- 
lis finiuntur ovatis, quarum cava cum pedum cavis cohaerent. Tiedemann vesica illa locomo- 
toria et tentaculorum. appendicibus contractis pedes ct tentacula erigi, et horum contractione 
vesicam et tentaculorum appendices humore impleri viviseclionibus demonstravit. — Equidem 
in hol. atrae uno individuo unam, in altero quinque, in tertio decem et quidem minores in- 
veni vesicas locomotorias, in dextro sitas laterc. ltem in uno hol. scabrae individuo una ma- 
ior, in altero quinque minores crant vesicae. ln hol. fuscocinerca , in Bohadschia argo, mar- 
morata, in Mülleria lecanora ct cchinite una tantum erat vesica, quae quidem in Dohadschia 
argo in laevo sita erat latere. 1n Mülleriae echinitis altero individuo tertiam, in altero deci- 
mam tantum totius corporis longitudinis partem aequabat haec vesica. Ex quo ct magnitudi- 
nem ct numerum harum vesicarum varium esse, nec cerías sequi leges, apparct. Hae vesicae 
aliquantum curvatae, hillis similes, paulatim in ductum transeunt excretorium. Canalem eum, 
qui posteriorem circumdat ventriculi finem, et quinque illos canaliculos, qui, ab eo exeuntes, 
in canalem transeunt oesophageum, ab arteriae intestinalis comitatos esse ramis equidem in 
his, ut Tiedemaun in sua, inveni holothuriis. — Iuxta stomachi vas circulare posterius, glan- 
dularum lobosarum fuscarumque, etiam a Tiedemannio nofatarum, inveni circulum. Has glan- 
dulas non succum aliquem gastricum, qui ex nigridis aut fuscis membranae mucosae provenire 
videtur punctis, sed humorem illum locomotorium ex sanguine intestinali secernere suspicor, 
ct ex huius humoris locomotorii natura electropositiva, de qua mox sermo crit, iecori quodam- 
modo conferre possis has glandulas. In synapta Beselii nullas inveni. Hoc vasorum locomo- 
tioni inservientium systema ab intestinorum vasis, ut etiam Tiedemann refert, prorsus 


seiunctum est. Etiam, quae illa enarrata vasa locomotoria cum pulmone cuti affixo iungerent 
vasa, ego nulla inveni. 


Humoris autem eius, quem vasa locomotoria continent, respiratio pigmenti carbonici in- 
primis mihi fieri videtur cxcrelione. Etiam Tiedemann minores vasorum locomotoriorum ramos 
in parvos, limum nigrum continentes canales transire affirmat. In hol. atra, fuscocinerea plu- 
ribusque aliis sub musculis transversis atras vides maculas. In plerisque praeterea hólothuriis 
pigmentum invenies, in rete Malpighii depositum, carbone, ut videtur, opacum, aut pedum 
perforationes nigras, aut nigridum secretum in dorso mucum, praecipue in hol, atra. "Vesicu- 
lae, pedum appendices, item nonnunquam atrae. Practerea in vesicis locomotoriis sedimentum 
inveni fuscum, quod contemplatus bilis memini, qua secreta haud raro respirationis explentur 


defectus in aegrotis. Fortasse pulmo ille cuti affixus, humoris seu vaporis cavum abdominale 


35 


explentis ope, ad decarbonisationem huius ut ita dicam sanguinis locomotorii momenti aliquid 
affert. Inveni praeterea vesiculas conicas et ellipticas, musculis transversis iusidentes, in ab- 
dominis cavum prominentes in Bohadschia marmorata, in Mülleria echinite, multisque aliis, 
Hae vesiculae, cum illis pedum appendicibus in corio fixis nequaquam confundendae, violacco- 
nigroó plerumque gaudebant colore in posteriore inprimis corporis parte, et ego quidem cas 
relationem quandam et materiarum mutuam commutationem cflicere suspicor inter humorem 
abdominalem sive peritonealem, et inter sanguinem in locomotoriis oscillantem vasis, ut ita 
per humoris abdominalis medium humoris locomotorii respiratio fieret. — In synapta Deselii 
et vesica locomotoria, et posterior deest ventriculi canalis circularis; adest autem canalis ante- 
rior, oesophageus, in quem tentaculorum cava, appendicibus illis caeciformibus privata, finiun- 
tur, et ex quo quinque illa vasa, mediis in musculis longitudinalibus decurrentia oriuntur, 
unde eliam in ceteris synaplis et in chirodotis, quibus veri desunt pedes, adesse systema vaso- 
rum locomotoriorum, quibus hamuli aut verrucae horum animalium erigantur, verisimile est. 
In corii autem perforationes retrahi certe in synapta Beselii non possunt hi pedes inorganici, — 
In Dohadschiae marmoratae uno individuo viginti erant tentacula, appendices autem eorum 
viginti et una, quod ceteris frequentium abnormitatum addam exemplis. — Quod pedes holo- 
ihuriarum Schweigger in charactere generis in longitudinales semper dispositos esse lincas 
contendit, hoc equidem in iis, quas ipse exploravi, et Lesson in variis aliis speciebus non 


invenimus, 


Annulum, de quo iam dixi, osseum Tiedemann in organis posuit locomotoriis, cum cx 
eo musculi pendeant longitudinales. Describit eum, ut ex quinque maioribus et ex quinquc 
alternantibus minoribus, ligamento albo iunctis, compositum ossibus, quorum margines 
posteriores excisi sunt, anteriores autem maiorum, quibus musculi inseruntur longitudinales, 
ossium margines binis, minorum singulis armati sunt dentibus. 

In synapía Beselii annulus est carüilagineus, latissimus, totum circumdans ventriculum, 
postice paululum angustior, tribus inaequalibus, ut videbatur, compositus partibus, in mar- 
giue postico duodecim circiter instructus perforationibus, in anteriore margine ossiculorum 
munitus catena. 

Quinque illa musculorum longitudinalium paria, et vas longitudinale in uniuscuiusque 
paris medio equidem, ut in omnibus, ita etiam iu synapta Beselii inveni. Singulare autem 
hoc mihi videbatur, Tiedemannium in hol. tubulosa unum par in tergo, unum in utroque 
latere, duo autem paria in ventre invenisse, cum equidem, velut si Aequator organorum ver- 
teret situm, in omnibus par unum in linea mediana ventris, et duo iu tergo invenerim paria. 
Organis locomotoriis dentes etiam illi quique anales adnumerandi sunt, quorum radices mus- 
culorum circumdantur longitudinalium tendinibus; epiglottidi autem etiam quodammodo eos 


comparare possis. 


36 


Pulmonem locomotorium et in primis cloacam in omnibus speciebus filis validissimis, 
ligamentosis, a musculis transversis excuntibus affixam inveni. — Iu pulmone autem et iu 
pedibus et vesicis locomotoriis nullae distinguendae crant fibrae musculares in meis holothu- 


riis, spiritu vini utique fortasse mutatis, 


Corium ego ut Tiedemann, ex fibris quodammodo contextum et corio humano aliquan- 
tum simile inveni. Pedum vesiculas ego in corio, ncc vero, ut Tiedemann , in illa tela cellulo- 
sa corio ct musculis interposita conspexi, in qua tamen nigrum passim erat, ut supra dixi, 
pigmentum, ifa, ut corium in utroque latere reti quasi tegeretur Malpighii. — Secundum 
Bohadsch ex omnibus hol. fubulosac in corio papillis mucus clicitur albus, unde glandulae 
Qiotidem esse videntur illae papillae. "Fiedemaun mucum per multos subtiles corii poros ex 
parvis telae cellulosae cuti et musculis interpositae excavationibus emitti dicit. — 1n nonnullis 


sub epidermide, adhibito vitro lenticulari, albidiora vidi puncta, quae fortasse glandulac 


erant mucosac. 


$. 5. GENITALIA. 

Bohadsch primus holothuriae tubulosae (Hydrae) ovaria accuratius observavit, de quibus 
haec fere dicit: oesophago adnexa sunt intestinula caeca (secundum figuram dichotoma) 
quae ovaria esse suspicor ex eo, quod ea diverso tempore variae magnitudinis et diversi 
coloris inveni, si quidem mense Iunio tenuia, parva, diaphana, ac vcluti vitrea sunt, punctis 
minimis candidis ornata, mense lulio maiora, crassiora et lutescentia, in quibus puncta 
rubra, oblonga et maiora conspiciuntur. Denique mense Augusto nova eorundem principia 
in conspectum veniunt. Dubium autem, utrum per os, an, intestinis cicctis, per anum emit- 
iantur ova. lllud autem verisimilius esse recte suspicatur. — Müller in Zool. dan. holoth. 
clegautis ovaria describit dichotoma; hol. inhaerentis fila flava, in anteriore intestinorum parte 
sita, seminis vasa esse existimat, in altero autem individuo ova censpexit, et inde separatos 
esse holothuriarum opinatur sexus. 1n hol. fuso et pentacta ovaria nonnunquam ex propria 
corii perforatione propendere refert. — Fabricius vivos holothurias parere pullos affirmat, ct 
Vandellius pullos se in matris ventre vidisse contendit. — "Tiedemann ovaria describit ut 
magnum aliquod organon cavum, ramosum, cuius rami in unum conveniunt oviductum , initio 
subinflatum, qui inter utramque ventriculi mesenterii laminam anteriorem versus extremitatem 
decurrit. (ua oviductus ille iuxta ventriculi canalem iacet circularem , adiunguntur ci petioli 
sive ductus eiaculatorii vesicularum octo vel decem pyriformium, albarum, duas circiter 
lineas longarum, quas testiculos esse suspicatur liedemann. Ovaria in nonnullis sub. finem 
mensis Octobris bis, immo tcr maiora, quam aliis temporibus, et oblonga, fusca, unam 
lineam longa, mollia corpora in iis contenta invenit Tiedemann.  Testiculi etiam in his indi- 


viduis maiores simul crant,  Oviductus ille in superiore stomachi situs latere corio perforato 


37 


post os aperitur exíra corii duplicaturam cam, quae tentaculorum circumdat coronam, aper- 
tura parva, rotunda, in cutis sinu aliquo transversali occulta. — Cuvier (Régne animal 1830) 
fila refert valde extensibilia, prope anum affixa, eodem quo ovaria tempore crescentia, quac 
mascula credit organa, (conf. $ 6. de organis renibus fortasse analogis.) 

Ea, quae ego vidi, ovaria supra primam semper intestini partem in regione dorsali anteriore 
sita, multifariam dichotoma, in unum inter ventriculi mesenterii utramque laminam decurren- 
tem iuungebantur oviductum, cuius Ostium, quod tamen nunquam pro certo discernere potui, 
in superiore plerumque ventriculi latere. esse. videbatur. "Testiculi in uno plerumque puncto 
modo in ventriculum, modo inu oviductum ipsum exibant. — In variis individuis modo ovario- 
rum tantum vermiformium fasciculum, modo solas illas pyriformes vesiculas seminales, modo 
ovaria simul ac vesiculas seminales inveni. — Ita in hol. fuscocinerea decem vesiculas inveni 
seminales, in laeva ventriculi parte, nvlla autem ovaria. In Bohadschiae marmoratae uno 
exemplari nonnisi unum inveni iesticulum, nec ullum ovarium, in altero nonnisi pauca, 
dichotoma , paucas tantum lineas longa ovaria, quae sub microscopio parvos continebant 
granulos. In tertio ovaria multo maiora, et vesiculae simul seminales. ln tribus hol, atrae 
individuis, quatuor ultra pollices longis, vesiculas inveni seminales unam ct dimidiam lineam 
longas; in uno individuo una in utroque ventriculi latere dorsum versus sita erat 
vesicula seminalis, in altero quinque ad laevum et superum ventriculi latus, quarum ductus 
eiaculatorii undulati in unum coire videbantur punctum. Aderat simul in una harum hol. 
atrarum ovariorum fasciculus, cui inerant ovula irregulariter disposita, sub microscopio sub- 
tilem magnitudine aequantes arenam. — In hol. scabra ovariorum quidem ultra unum pollicem 
longum iuveni fasciculum, nullos autem testiculos. Ita ctiam in Bohadschia argo, in Mülleria 
echinite ct lecanora atque in synapta Deselii ovaria quidem, sed nullos vidi testiculos. In 
Bohadschia argo ovula minima, in globos iuncta, et in cellulas hexagonas (rhomboideo- 
dodecaédricas) disposita microscopii ope conspiciuntur. Etiam in Milleria lecanora et echiuitc 
ovula in globos congregata, qui globi ipsi, mille fortasse continentes ova, oculo non armato 
ovula esse minima videntur. Miülleriae cchinitis ovaria in dichotomiae locis saepe articulata 
erant, et adeo coarctata, ut moniliformia paene viderentur, iia etiam in Bohadschia marmo- 
rata. Huius Mülleriae echinitis oviductui filamenta adbaerebant dichotoma unam lincam longa, 
in nodulos exeuntia, quae initio testiculos esse existimabam, scd ex formis inter ovaria et 
inter haec filamenta intermediis nonnisi ovaria ea esse nondum evoluta cognovi, — In synapta 
Besclii magnus et inextricabilis ovariorum dichotomorum fasciculus in duos exit oviductus, 
qui, intestinum laqueo quasi circumdantes, in unum conveniunt canalem in externo annuli 
cartilaginei latere decurrentem , et extra tentaculorum circulum corium perforantem. Simul 
autem, id quod mihi nonnulla de hac observatione excitavit dubia, ovariorum minorum, hisce 
prorsus analogorum conspexi multitudinem, in ventriculum sub posteriore annuli cartilaginei 


margine exeuntem. —Microscopii ope globulos in his ovariis animadverti minimos, in lineolas 


3 


- 


nonnunquam dispositos. Hacc ovaria non, ut aliarum holothuriarum, vermiformia et cylin- 
drica, sed collapsa erant. 

Vesiculas seminales, sive testiculos, a vesicis locomotoriis facile eo discernis, quod hac 
sensim in ductum transeunt cylindricum, testiculi autem. pyriformes stylo insident ubique 
aeque tenui, — In hol. fuscocinercae, DLobadschiae marmoratac, multarumque aliarum testi- 
culis microscopii ope densissimos semper, curvatoangulosos , breviusculos, varie inter se con- 
catenatos inveni quasi canaliculos, nigris circumscriptos lincis, quos vasa esse seminalia primo 
non dubitabam conspectu. Postea autem non lantum in Mülleriae echinitis ovariis (quod ex 
conceptione explicandum esse, primum mihi in mentem venit) sed etiam iu Bohadschiae argi 
pulmone nonnulla ciusdem formae corpuscula inveni, sed nequaquam tam frequentia et con- 
stantia quam in vesiculis illis seminalibus, quae totae hisce corpusculis constructae videbantur. 
Neque bacc in pulmonibus et ovariis inventa corpuscula ut testiculorum curvata et inflexa 
sunt, sed recta, in extremitatibus plerumque dichotoma. — An hacc corpuscula globulis illis 
organicis analoga sunt, quae perfectiorum animantium in semine et sanguine rcperiuntur? 
Amittunt enim hi globuli iam in reptilibus magis magisque globi formam, et in minus per- 
fectis bestiis in maiorem accrescere videntur magnitudinem. Possunt ctiam infusoria esse haec 
corpuscula; infusoria enim etiam in perfectioribus animantibus in semine inprimis inveniuntur. . 

Multa adhuc de horum genitalium natura dubia esse, qui varias has aliorum et meas 
conferet observationes, intelliget. — Mihi quidem holothuriae hermaphroditae, et vesiculae 
illae pyriformes testiculi esse videntur. Ova aut gemrmulas in oviductu, qui modo in ventricu- 
lo, modo in propria corii perforatione ostium habet, fructilicari suspicor humore seminali, 
nonnunquam etiam in ventriculo demum; nisi lorte ex co, quod sacpius ovaria inveni magna 
et plena, nullos autem simul testiculos, ova in ovariis ipsis lam fructificata, et ideo testicu- 
los, peracto munere, ex periodico illo typo, evanuissc paene, et ideo a me discerni non 


potuisse concludas. 


$6. ORGANA QUAEDAM RENIBUS FORTASSE COMPARANDA. 


In Bohadschiae marmoratae exemplaribus duobus uorum alteri nonnisi unus incrat 
b 
testiculus, alteri ovaria minima tantum, triginta circa inveni appendices caeciformes, cylin- 
, , 5 2c 
dricas quidem, sed collapsas, albas, unum ad quatuor pollices longas, unum ultra lincam 
, I ? , OQ 
latas, in pulmonis intestinalis bronchum ductibus quasi excretoriis, tenuissimis, unam lineam 
longis exeuntes. Nonnulli in cloacae paene inilio, maximi eorum paululum anteriores, alii 
paene in media demum corporis parte bronchum iungebant. In tertio aliquo individuo, in 
quo magnum ct plenum ovariorum fasciculum, nullos autem inveni testiculos, ingens simul 
aderat horum canalium cacciformium, mire ac multifariam fibris illis a musculis transversis ad 
eloacam tendentibus implicitorum multitudo. Totum hoc animal octo, canales autem illi decem 


2onnunquam pollicum assequebantur longitudinem, atque ex pulmonis intestinalis inflari pote- 


39 


rant canali bronchiali. Sub microscopio  membranaccogranulosi conspiciebantur hi canales. 
Eadem haec organa etiam in Bohadschia argo inveni permulta et magna, et in qua ovaria 
simul aderant plena, nulli autem testiculi.. —  Suntne igitur Dohadschiis solis propria haec 
organa? an ctiam Cuvieriae? Analoga certe organa equidem in una inveni, ex tribus, quas 
secui holothuriis atris, cui duo simul testiculi, nulla autem inerant ovaria. Appendices huius 
individui duae, duplicem totius corporis assecutae longitudinem, multifariam intestinis implica- 
iae non ut in Bohadschiis in bronchum exibant, sed in intestini tert'am partem. Hace cacca, 
quorum unum nodum efficiebat, cava, collapsa, sub microscopio membranaccogranulosa ct 
flavis obsita punctis ac corpusculis conspiciebantur, et in omnibus cum bronchialibus Bohad- 
schiarum appeudicibus convenire videntur. Cuvier fila quaedam ad anum posita (sed in qua 
specie haud. novi) simul cum ovariis crescere refert, ct idco testiculos essc credit. Alia autem 
simul organa in iisdem inveni individuis, quae maiore iure testiculos esse contendo. Utrum 
igitur hae appendices .cum mammis velalio accessorio generationis organo comparandac ? 
Quidam enim inter haec organa ct inter genitalia nexus cliam. mihi interesse videbatur. — An, 
pulmoni adhaerentes, acre impletae, natationi inservire possunt? Equidem organa glandulosa 
eas esse ct materiam excretoriam, quia ductus excretorii tam prope ad anum, modo in bron- 
chum, modo in intestinum exeunt, non in usum organismi, sed ut superíluam excerni, ct 


ideo has appendices renibus inprimis comparandas esse suspicor. 


$. 7. SYSTEMA NERVORUM. 

Nervos equidem nullos vidi. 

Lamarck Fistulides neque caput, neque cerebrum, neque medullam, neque oculos, neque 
alios habere sensus particulares, privatas igitur ipsa sentiendi facultate et apathicas esse con- 
tendit. Quid hac magis sententia theoriae prae se ferre potest inanitatem?  Subtilissimum ha- 
bent e contrario cutis sensum ea animalia, in quibus nulla particularia conspiciuntur sensuum 
organa. lta vel lucis gradum plurima imperfectissima inprimis Zoophyta per cutem percipiunt, 
et apathia, quae omnibus paene secundum hanc theoriam conveniret Zoophytis, ab holothuriis 


usque ad monadas in nullo paene invenitnr. 


Tiedemann, si systemate nervorum privatae cssent holothuriae, vix intelligi posse dicit, 
quomodo multorum illorum Jocomotioni inservientium organorum actiones ex animalis volun- 
fate collineare possint. — Sed ex hoc argumento etiam aliis paene omnibus Zoophytis nervi 
adscribendi essent. Polyporum enim nonnullorum communis quasi voluntas, et Furculariae 
atque volvocis rotationes eodem modo, pro ca, quae inter variarum partium actiones interest 


harmonia, systema postularent nervorum. 


Attamen nervorum circulum hoc osseo circumdari annulo persuasum habeo. Nam etiam 


in Asteriis nervorum circulus oesophagum amplectitur. In Cephalopodiis porro analogus est 


40 

annulus cartilagineus, tentacula ferens, cui septem, ut in holothuriis decem inseruntur quidem 
musculi, qui tameu nequaquam ideo organis locomotoriis tantum adscribendus, sed (secundum 
Doctorem Meyranx, conf. Académ. des sciences de Paris, Séance du 20. Sept. 1833.) cum basi 
cranii perfectiorum. generum polius comparandus est. Magna sane est huius holothuriarum 
annuli analogia cum pcerfectioris alicuius animalis vertebra. Ubi in foetu humano unam exci- 
deris ex spina vertebram, eam, ut hunc annulum, ex pluribus compositam videbis ossiculis , 
quorum latus externum musculorum inservit insertioni, internum vero annulum quodammodo 
cireumdat nerveum. Ut in homine vertebrae primae omuium ossium in cartilaginem mutantur, 
ila etiam ea, quae in animalium serie prima conspiciuntur ossa interna vertebris analoga esse 
verisimile est. Equidem igitur, Tiedemannii insuper observatione fretus, qui fila albida tener- 
rima ex interna annuli parte ad tentacula porrecta conspexit, hunc annulum vertebram quasi 
esse censeo, sed ut in foctu humano capitis ossa et costae ex verlcbris quasi progerminant, 
ita in his imperfectioribus animalibus vertebra simul sustinendis tentaculis, et firmando ac 


tuendo canalis cibarii initio inservire mihi videtur. 


Tshive.sse-s- *dtesfiesnid e n dame 


Ea, quae inter plantas vascularcs et cellulares sistitur divisio, artificialis potius, quam na- 


turalis est. 
Acidi carbonici copia atque lucis intensitas auctae ptantarum alpestrium lignum firinius 


reddunt. 


Sanguinis oxydatio atque plasticitas non eundein semper tenent gradum. 

Respiratio sanguinis est nitrogenisatio. 

Nulli nervi chemismo respirationis pracpositi. 

Quis sit anastomoscos nervorum usus, ignotum est. 

Nervi et encephali partes sensalionibus praepositae minus sensibiles sunt, quam nervi ct 
euncephali partes musculorum dirigentes motum. 


Dextrum hominis latus negativo, sinistrum positivo comparandum est columnae galvanicac 


polo. 


Strychninum narcoticum appellari falsum est. 


Utrum ex gonorrhoea verum nasci possit ulcus syphiliticum, dubium est. 
In catarrhis modo in sanguine, modo in membrana mucosa primarii sedes est morbi, 


Telae organicae rarissime ct fortasse nunquam degeneratione laborant. 


[e] 


1. 


2. 


2. 


Freürarnm'explig&tu o. 


Synapta Besclii. Magn. nat. 

Eiusdem: a) Intestinum. b) Ovaria. c) Annulus cartilagineus, d) Musculi longitudina- 
les. e) Vasa locomotoria. 

Pes eiusdem anchoriformis. Longit. nat. ' lin. 


Ovaria eiusdem sub micr. 


TE 
Bohadschia argus pedibus retractis. 1. b. Anus eiusdem stellatus. 
Mülleria lecanora, pedibus retractis. 2. b. Anus eiusdem dentibus armatus. (Magn. 


ubique nat.) 


T; - IIb 


Trepang ananas. aj Tentacula. (Magn. nat.) 

Holothuriae atrae a tergo apertae viscerum pars auterior. (Magn. nat.) a) Ventriculus. 
b) Annulus glandularum hepati analogus. c) Ductus humoris locomotorii. d) Vesicae 
locomotoriae. c) Testiculi, f) Ovariorum pars. g) Pulmonis intestinalis ramuli non- 
null. h) lidem inflati. i) lutestinum. 

Musculorum longitudinalium par unum Mülleriae echinitis, a) Vas longitudinale loco- 
motorium. b) Dens analis. 


Bohadschiae argi ovariorum pars. (Magn. nat.) 


, Eiusdem ovaria. sub microsc. 


Mülleriae echinitis ovaria sub microsc. 

Holothuriae fuscociucrcae testiculus sub microsc. 

Mülleriae lecanorae pulmo intestinalis sub microsc. 

Bohadschia marmorata a dorso aperta. a) prima, b) secunda, c) tertia intestini pars. 
d) Cloaca. e) Pulmo locomotorius. f) Pulmo intestinalis.. g) Appendices bronchi reui- 


bus fortasse anologac. h) Anus stellatus. 


10. Bohadschiae marmoratae appendix bronchialis inflata. 


Zu a. 


P 
^. XM 
EMT. EA 
m y CEP: Pd 
dT IE 


. 734 WE 


DEM ; 
"d | re: 
"iret, 


n 
" du " 
* 
p uw " 
"m » I 
- y 0 
EE. 
3- D 
mE - 
* i ! 2 B 
" m ! 
B I 
M 
nu I , 
DA i 
ENT 
Eu 
-- 
E j TV 
E " IE 
E 
m ! 
u T 
E. , - 
L 
Y 
í 
B I 
8 
I 
| , 
- 
"n P 
"n 
uy P 
"LIN 


E 
* 
! 


Date Due